Wednesday, February 13, 2013

ခါးသက္မႈဆိုတာလည္း အမွန္တရားပဲ ႏြားမရႊံ႕ပိတ္ကလည္း အမွန္တရားပဲ ဘာလို႔ျငင္းေနၾကတာတုန္း


ခနခနေျခကၽြံက်တတ္တာကိုက အမွန္တရားျဖစ္ခဲ့တာပဲ
ပညတ္ခ်က္ေတြထြက္သြားစမ္းပါ…ေက်ာသပ္ရင္သပ္ ေခ်ာ့ျမဴမႈေတြမွာ
ၿငိမ္ဆင္းေပးခဲ့ရေပမယ့္ လူပဲ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ ရုန္းထခ်င္တာေပါ့
ခပ္ပါးပါးရယ္ေနရတဲ့ ေနသားတက်ျဖစ္မႈေတြမွာ ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိဘူး
လႈပ္ရွားၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲရွိတယ္ ခါးသက္မႈေတြၿမိဳမက်ျဖစ္ေနပံုကစလို႔
ငါတို႔ကို တကြဲတျပားျဖစ္သြားေစတာပါ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆိပ္ဟာ
ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေျဖေဆးမရွိေတာ့ အသိတရားကိုယ္တိုင္က ေနာက္က်တတ္တာ
သိရေတာ့ ဆင္ျခင္တံုတရားဆိုတဲ့အရာကိုလည္း ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီေလ
ကိုယ့္ေျခရာေတြကိုယ္ျပန္ေမာ့ေသာက္တာပဲ သန္႔ရွင္းပါတယ္
အျဖဴေရာင္ေတြမွာ မာယာေတြအရမ္းပါတာပဲ ခေလးတို႕ရယ္

ဟြန္းသံေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ထိုးခုတ္သတ္ျဖတ္သံေတြ ရယ္သံေတြ အကုန္လံုးက
ဂီတရသေျမာက္လာမွေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ရွာေဖြရျခင္းဟာ
ေၾကာက္ဖို႔အေကာင္းဆံုးပါပဲ
လည္ေခ်ာင္းထဲကို လိုလိုလားလားစီး၀င္သြားတဲ့ အေငြ႔ေတြနဲ႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ေနတတ္ၿပီ ဆုေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြကို မယံုေတာ့ဘူး
တစ္ေယာက္က ေနာက္ေက်ာလံုေအာင္ သံရဂုဏ္တင္ၿပီးၿပီလားေမးေတာ့
ဘာမွျပန္မေျဖျဖစ္ပဲ လက္ထဲက စီးကရက္ေလးကိုသာ ေထာင္ျပျဖစ္လိုက္တယ္

လိုခ်င္တာရွိရင္ လာခဲ့ၾကေလ
ငါ့ဆီမွာ ေပါက္ေနတဲ့နဖူးေတြရွိတယ္
ေျမာင္းထဲမွာေတာင္ အံထပ္ေခ်ာ္ခ်င္တဲ့ ကားဘီးေတြရွိတယ္
စီစီဖတ္ရဲ႕ ေက်ာက္တံုးေတြရွိတယ္
ႏြားမရႊံ႕ပိတ္ေတြရွိတယ္

အေၾကာင္းရာေတြအကုန္လံုးကို လိုက္မမွီေတာ့ဘူးမဟုတ္လား
ဒီတင္ပဲ တစ္ခန္းရပ္ၾကပါစို႔…ေရွ႕ကျမစ္ဟာ ေဘာ္ေငြေရာင္ေတြတလက္လက္နဲ႔
ငါနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ အမွန္တရားေတြ အစုန္အဆန္ ကူးလို႔ ခတ္လို႔
ေသခ်ာတာက ဒီျမစ္ဟာ ဘယ္မိခင္နဲ႔မွ ရင္ခ်င္းမအပ္မိဘူး
ၿပီးေတာ့ ဒီျမစ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မစီးဆင္းဘူး
                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး

No comments:

Post a Comment