အလင္းေမွ်ာ္သူ

ေတာက္ပတယ္ဆို

ေတာက္ပေနခဲ့ပါတယ္ဆို

ငါ့နွယ္

မီးလိုကၽြမ္းသြားၿပီးမွ မွားသြားမွန္း သိရသတဲ့

လူတစ္ေယာက္ဟာ ေရလည္းျဖစ္တယ္ မီးလည္းျဖစ္တယ္

ဒါနဲ႔မ်ား အနာဂါတ္ေတြကို ပံုေဖာ္ထုဆစ္ေနခဲ့ရသလား

ေစာင့္ၾကည့္တယ္

ေသခ်ာၾကည့္တယ္

လွည့္ၾကည့္တယ္

ပတ္ၾကည့္တယ္

ဘာမွမေတြ႔ဘူး

ေၾသာ္…ငါ့ဘ၀

စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ေျဖၾကည့္တယ္

စိတ္ကို စိတ္က အာသာမေျပဘူး

ထစ္ခနဲရွိ နရံကို ထိုးမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ

စားပြဲတင္ နာရီတစ္လံုး ေပါက္ခြဲခဲ့ၿပီးၿပီ

လက္ပတ္နာရီတစ္လံုး လႊင့္ပစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ

အဆံုးမွာေတာ့

ဘ၀ကို ဆီးနွင္းလို ေ၀ခဲ့တယ္

ေႏြလို တံလွ်ပ္ထခဲ့တယ္ …မိုးလိုရြာခဲ့တယ္

ကိုယ္ဟာ အလင္းေမွ်ာ္သူျဖစ္တယ္…

၀ကၤပါေတာက ထြက္လာမယ့္ မီးအိမ္တစ္္လက္ကို ေမွ်ာ္လို႔

ယံုၾကည္ပါတယ္ ၀တ္မႈန္ကူးေပးမယ့္ အလင္းရွင္ဟာ မၾကာခင္မွာ

လဲ့ျဖာဆင္းလာမွာပဲ…

ကိုယ္…ဟာ…အလင္း…ေမွ်ာ္…သူ…ျဖစ္…တယ္။             ။

                                    ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ပိန္းပိတ္ေအာင္ မေမွာင္ခင္ေလး ဆည္းဆာအလွ ျဖာေ၀

ငါမသိလိုက္ရတဲ့ လက္ေတြကပဲ

ငါမေမ့နိုင္ေတာ့မယ့္ ေနရာေတြဆီ လမ္းျပခဲ့တာပါ

ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး…အဆံုးစြန္ခဲ့ၾကၿပီ

ေပခံၾကစို႔…အဲ့ဒီ့မွာ မကိုက္ရေသးတဲ့ ပန္းသီးပဲ့ တစ္လံုး

ဘယ္နာရီကမွ မျပရေသးတဲ့ အခ်ိန္တစ္ေနရာ… ပင္လယ္တစ္ေကာင္

အေတာင္တစ္ဖက္နဲ႔ ကူးျဖတ္မယ့္ ျမစ္ေတြရွိတယ္

၀တ္လစ္စလစ္ စိတ္ဓါတ္ေတြ တြဲလဲခိုလို႔

ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕နဲ႔ တူတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ရင္ထဲမွာ တည္ခဲ့ဖူး…

အဲ့ဒီ့ၿမိဳ႕မွာ စက္ရုပ္လို ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းေတြနဲ႔

ဘုရားရွိခိုးရတာကို မ်က္မုန္းက်ိဳးခဲ့ၿပီ

ေတာ္ၾကပါေတာ့လို႔ မိုးမႊန္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၿပီ

သူလိုကိုယ္လို မ်က္နွာထားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေရာက္ခဲ့ၿပီ

ေႏြမိုးေဆာင္းလို ဥတုသံုးရာသီပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္ခဲ့ၿပီ

လူတစ္ေယာက္လို အခါခါ မီးဖြင့္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္

ဆက္ထံုးေတြ တသီတတန္းၾကီး အမွ်င္တန္းတဲ့ လမ္းေပၚမွာ

နားခိုးရာ ဘယ္မလဲ…ေဆာက္တည္ရာ ဘယ္မလဲဆိုတာကိုပဲ ေတြးခဲ့ရတယ္

တစ္ခါတုန္းက မိန္းမတစ္ေယာက္က ငါဟာ နင့္ကိုေဖးမေပးမွာေပါ့တဲ့

(ရယ္ရတယ္…နိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ အဖမ္းခံရကိန္းလဲ နီးေရာ အဲ့ဒီ့မိန္းမလဲ

ေပ်ာက္သြားေရာပဲ)…ၾကာပါၿပီ…ခုထက္ထိ ငါ့မွာ ဘာမွမရွိေတာ့တာကလြဲရင္

တစ္ကိုယ္ေတာ္တရားေတြ လိႈင္းထန္ေနတုန္းပဲ

သင္လည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ခါက

 နံရံေတြကို ပုတ္ရင္း သံတိုင္ေတြကို ေခါက္ရင္း ဆိုခဲ့ၾကတဲ့သီခ်င္း

အတူတကြ ေအာ္ဆိုၾကပါစို႔

ပန္းခရမ္းျပာ xxx  ေဗဒါေလး ကမ္းစပ္နားမွာ ၿငိတြယ္ xxx

လမ္းတံတားျဖဴ ေနရာေလး xxx ေတးသံလႊမ္းေစကြယ္ xxx

Xxx ၿငိမ္းေအးရာ ေဖြရွာရင္း xxx မိန္းေမာ ေငးကာၾကည့္ေန xxx

ပိန္းပိတ္ေအာင္ xxxxx မေမွာင္ခင္ေလး ဆည္းဆာအလွ xxx ျဖာေ၀

                                                                               ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ဘာမွမရွိတဲ့ငါ့ကို မိန္းမေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လာလာညိႈ႕ေနၾက

ပန္းမရွိပဲ ပြင့္ပြင့္ျပေနရတဲ့ လူ

ရနံ႔ခ်ိဳလဲ့ေတြ တပံုတပင္နဲ႔ ၀မ္းဗိုက္ျဖည့္

ျမင္ျမင္သမွ်ကို မြတ္သိပ္ဆာေလာင္

အရွက္ဓါးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္သတ္ခဲ့ရတာေတြလည္း

မနည္းေတာ့ဘူး

ေလာကဓံျပင္က်ယ္ၾကီးထဲ ၀ါသနာ စကၠဴေလွေလးေတြ ရြက္လႊင့္

ၾကယ္ေၾကြေတြလိုက္ဆယ္ရင္း ေမွာင္ခဲ့ဘူးတယ္

ျမက္တစ္ပင္ကို ဆုပ္ရင္း ေရနစ္ခဲ့တယ္

ဟင္းလင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းလား

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓါး၀ံ့ခဲ့တယ္

ခင္၀မ္းရဲ႕ ပန္းခရမ္းျပာေဗဒါလိႈင္းကို

အက်ယ္ၾကီးေအာ္ဆိုတယ္

မိုးေမွာင္ညဆိုတာကို သိခဲ့တယ္

ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ကို ငိုခဲ့တယ္

ေတာင့္တတဲ့အဆင္းက ခုခ်ိန္ထိ

အလင္းမလုပ္နိုင္ေသးဘူး

စီးကရက္တစ္လိပ္ေတာင္ မေသာက္နိုင္တဲ့ လူအတြက္

၀မ္းဗိုက္ဆိုတာ မီးေတာင္တစ္ခုအလားပဲ

တစ္ခဏတာေလးေတြကိုလည္း ဘ၀ဆံုးေလာက္ေအာင္

ေတြးလံုးထုတ္ခဲ့တယ္

ဘာဆိုဘာမွ မရွိတဲ့လူပါ

အဲ့ဒီ့ဘာဆိုဘာမွ မရွိတဲ့လူကို

မိန္းမေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လာလာညိႈ႕ေနၾက

ငါဟာ ကဗ်ာဆရာ…အၾကည့္ေတြကို မေရွာင္နိုင္ဘူး

ခ်ိဳတဲ့နႈတ္ခမ္းမွာ နစ္မြန္းတယ္ စူးတဲ့အၾကည့္မွာ ပြန္းပဲ့တယ္

ထမင္းအရမ္းဆာေနတဲ့ အခါေတြလိုမ်ိဳး

သူတို႔ရယ္သံေတြက ငါ့ကို ရွက္ရြ႕ံတုန္ခါေစတယ္

ေၾကြတဲ့ ကမ္းကိုလည္း နမ္းခဲ့တယ္

ေျခြတဲ့ လမ္းကိုလည္း လွမ္းခဲ့တယ္

ကပ္လြဲခဲ့တယ္…ေတ့လြဲခဲ့တယ္

ေသကြဲကြဲတယ္…ရွင္ကြဲကြဲတယ္

ခါးသက္ခဲ့တယ္…ခ်ိဳျမခဲ့တယ္

ျမိဳခ်ခဲ့တယ္…ေထြးထုတ္ခဲ့တယ္

ဘာဆိုဘာမွ မက်န္ဘူး

မိသားစုအရိပ္က ငါ့အတြက္ ခါးတယ္

အဲ့ဒီ့ဘာဆိုဘာမွ မရွိတဲ့ငါ့ကို

မိန္းမေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္

လာ-လာညိႈ႕ေနၾက…။                     ။

                            ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ကဗ်ာဆရာ

ငါဟာ ဒဏ္ရာရခဲ့ၿပီးသား ငွက္တစ္ေကာင္

အဲ့တာထက္ ဘာမွမပိုပါဘူး

ေတာင္ပံေတြျဖန္႔ရင္း ရယ္ခ်င္တဲ့အခါလည္း ရယ္မယ္

ေကာက္ရိုးရိပ္ျမံဳေလးထဲ ငိုခ်င္တဲ့အခါလည္း ငိုမယ္

ကဗ်ာဆရာေပပဲ

ရိႈက္နင့္ျခင္းကို မမႈ

ေလာကဓံကို မမႈ

သခၤါရမီးေတာက္ေတြၾကားမွာ

တိတ္တဆိတ္ စစ္ခင္းေနခဲ့ေပါ့

ကဗ်ာဆရာ။     ။

                   ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ျပည္လမ္းမေပၚမွာ ရြတ္ဖို႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ

နုမလိုလိုနဲ႔ ၾကမ္းခဲ့
လင္းမလိုလိုနဲ႔ ေမွာင္ခဲ့
ေမာဟ၀တ္ရံုသစ္ကို ၀တ္ဆင္
မနက္ျဖန္ပဲ ေနွာင္ၾကိဳးေတြ ျဖည္ေပးေတာ့မလိုလို
မေဟာင္းေပမယ့္ အသစ္လဲ မျဖစ္တဲ့စကားေတြ

ရာသီေတြမေျပာင္းဘူး
အေတြ႔အၾကံဳေတြ မေကာင္းဘူး
ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာဆိုတာ မေဟာင္းဘူး
တိတ္တိတ္ေလးဆိုေပမယ့္
စကၠန္႔တံ တစ္ခ်က္ခ်က္တိုင္း
တေျမ႕ေျမ႕နဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့အခါ

ေျဖစရာတရားေတြ အရာမထင္ဘူး
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားၾကတယ္
ဘာမဆို အေကာင္းဘက္ကခ်ည္း မေတြးနဲ႔
လင္းရွင္းတဲ့ အေတြးမွာ အဆိုးေရာ အေကာင္းေရာ
ထည့္ထားဖို႔လိုတယ္

ဒီမွာ ေမးခြန္းေတြက ခက္ရဲ႕
Who is really killed Aung San?  တဲ့
အဲ့ဒီ့အတြက္ အေျဖငါမသိဘူး
ျမန္မာျပည္ဒုတိယလုပ္ၾကံမႈၾကီးကို
တရားခံေရာ၊ သက္ေသေရာရွိေနလ်က္နဲ႔
တရားရံုးမပို႔နိုင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ တဲ့
အဲ့ဒီ့အတြက္ ငါမေျဖနိုင္ျပန္ဘူး
ဗံုသံေတြမွာ က ခဲ့ၾကတယ္
ဗံုသံေတြမွာ ငို ခဲ့ၾကတယ္
ဗံုသံေတြမွာ လဲ ခဲ့ၾကတယ္

ငါလဲ ဗုဒၶဘာသာပဲ
အရာရာကို တရားနဲ႔ေျဖလို႔ မရမွန္း
ငါသိတာေပါ့
ယန္ေပါဆတ္ေျပာတဲ့စကားနဲ႔ ေျပာရရင္
စစ္ထဲလိုက္ရမလား မိဘလုပ္ေကၽြးရမလားဆိုၿပီး
ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ လူငယ္ကို ေျဖသိမ့္စရာတရား
ဘယ္ဘာသာေရးမွာမွ မရွိပါဘူး

ဆုလာဘ္ကို ၾကည့္ေနရရံုနဲ႔
ၾကိဳးစားခဲ့ရသမွ်ကို ေမ့လိုက္ရမယ္ဆို
သဘာ၀က တရားပါေတာ့မလား
တခ်ိဳ႕ကခက္တယ္
အင္းလ်ားေတးသံကို ေမ့ခဲ့တယ္
ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးကို ေမ့ခဲ့တယ္
ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕ကို ေမ့ခဲ့တယ္

ေမ့ခဲ့ၾကတယ္
ခ်စ္ခဲ့ရဖူးသူက ေမ့ပစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး
မေမ့နိုင္ေပမယ့္ ေမ့ခဲ့ၾကတယ္
ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္

တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ရဲ႕
မိုးညအိပ္မက္ျမဴ ကိုသတိရတယ္
မိုးသည္းတဲ့ညေတြတိုင္း ဘ၀ေတြေျပာင္းခဲ့သူ
မိုးသည္းတဲ့ညေတြတိုင္း အတိတ္ေတြထဲက ထြက္ေျပးသူ
ေမာင္ျမင့္ေ၀ေခၚ ၊ ကိုသစၥာေခၚ ၊ ေမာင္ညိဳမိႈင္းေခၚ
ရုပ္ရွင္မင္းသား ေနတိုးကို မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ခ်စ္မိတယ္

ငါတို႔က်ေတာ့
ဒီလိုေရွာင္ေျပးလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ
ငါတို႔ဟာ အဖြဲ႔စည္းအသြင္ကို ေဆာင္တယ္
ငါတို႔ဟာ နိုင္ငံေရး အသြင္ကိုေဆာင္တယ္
ငါတို႔ဟာ တရားေရး အသြင္ကို ေဆာင္တယ္
ဘာကမွ ငါတို႔ကို မေျဖသိမ့္နိ္ုင္ခဲ့ဘူး
ေလွ်ာ့ၾကိဳးတစ္ခ်ိဳ႕မွာ အခု ငါတို႔
လႈပ္ရွားေနၾကတယ္

အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲတဲ့
ဘယ္သူေတြက်န္ခဲ့ၾကမွာလဲ
ခု…ျပည္လမ္းဟာ တပ္လွန္႔ေနၿပီ
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြ
ေဖာက္ထုတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ဟိုအရင္ကလို ျပည္လမ္းညေနေတြ
ေရာက္လာဦးမလား…။   ။
                   ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ည

အခါလြန္နရီရွည္ၾကာလြန္း

ခ်ဳပ္ျပဳစအခ်ိန္တိုင္ခဲ့ၿပီ

ကၾကိဳးဆရာေတြေရးတဲ့ အလကၤာက

ခ်ိဳသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ခါးသြား

တအိအိတက္လာတဲ့ အေမွာင္ေတြ

ဘယ္နွဘ၀ကုိ ၾကိဳးဆြဲသတ္ခဲ့ၿပီလဲ

ဒီမွာ…ျပင္းျပတဲ့ပြဲေတာ္ေတြေၾကာင့္

စိတ္ေတြလည္းတည္ရာရွာေနၾကရ

ငါယံုပါတယ္

ဇြပ္ခနဲ ျမည္သံၾကားမွ

ဆတ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္မိ

ငါယံုပါတယ္

ဒါေနာက္ေက်ာဓါးပါ

ဘယ္ေတာ့လြတ္မလဲ

ဘယ္ေတာ့ကၽြတ္မလဲ

ညထဲက ဆုေတာင္းသံေတြ ပ်႕ံလြင့္

ညထဲက ငါတို႔ရွင္သန္ရာ

ညထဲက ငါတို႔ေျမကမၻာ

ထုသားေပသားက်

တစိုက္မတ္မတ္ ငိုေၾကြး

ခြင္းမယ့္အလင္းက ငါတို႔ရင္ထဲမွာပါ။       ။

                                 ေရႊ ၾကယ္ မိုး