ကြ်န္ေတာ့္ကဗ်ာေတြကို ဒီဘေလာ့မွာသာမက ေဖ့ဘြတ္ခ္မွာလည္း ၾကည့္ရႈလို႔ရေအာင္ page တစ္ခု ေထာင္ထားၿပီးၿပီုဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးလိုပါတယ္။ page နာမည္က ငါတို႔ဟာမင္းသားေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့မင္းသားေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊၾကယ္မိုးနွင့္ ရိုမန္းေဘာ့ဂယက္

ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဒီစာအုပ္ကို ဆရာေအာင္ရင္ၿငိမ္းစတင္ မ ေရးသားခင္ တည္းက ေထာက္ခံခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာက သူမေရးခင္ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း ေျပာျပတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က
ဒီဇာတ္လမ္းဟာ အေတာ္အတန္ေဝဖန္ခံရမယ့္ ဇတ္လမ္းဆိုတာ ဆရာ့ကိုေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဆရာေအာင္ ရင္ၿငိမ္းဟာ အတူတကြ ေနထိုင္ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဖန္ခံရမယ့္ ဇာတ္လမ္းလို႔သိေပမယ့္ မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွင္ေနတဲ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကို ထက္ျမက္တဲ့ စာေပအေရးသားေတြနဲ႔ ေဖာက္ထြက္မွရမယ္လို႔ ယူဆထားသူျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီစာအုပ္မ်ိဳးေရးဖို႔ ဝမ္းသာအားရ ေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဆရာကလည္း ဒီလိုအယူအဆေၾကာင့္ ေရးသားပံုေဖာ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာက အနုပညာအားအရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတာကြ်န္ေတာ္ ရင္ဘတ္နဲ႔လြယ္ၿပီး ယံုၾကည္သူျဖစ္ပါတယ္။ အျပာခန္းေတြအတြက္ ဆရာက ေရးခဲ့တာ လံုးဝမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ရဲရဲႀကီးေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စာအုပ္အဖံုးမွာ ၁၈ နွစ္ေအာက္မဖတ္ရနဲ႔ ကြန္ဆာေဗးတစ္ေတြအတြက္မဟုတ္လို႔ ေၾကညာထားတာပါ။ ဒီစာအုပ္ထြက္လာေတာျ စာအုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိုင္းဝိုင္းေတြကို ဂယက္ရိုက္ခဲ့ပါတယ္။

ဆရာ့စာအုပ္ကို ေထာက္ခံတာေၾကာင့္ရယ္ အတူတူေနၿပီး မလုပ္ဖို႔မတားခဲ့တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚလည္း မ်ားစြာဖိအားေပးျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။

ဒီ့အတြက္လံုးဝမမႈပါဘူး။

ထပ္ေျပာ႐ရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဆရာ့ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ကို နဲနဲေလးမွ သံသယဝျခင္းလံုးဝမရွိပဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။

အဲ့ဒီ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ေနာင္တရျခင္းလံုးဝမရွိပဲ ဂုဏ္ေတာင္ယူမိပါေသးတယ္။

ေရႊၾကယ္မိုး
၀၉ ၃၁၄၂၁၆၇၄

ဒို႔ေက်ာင္း

ဒို႔ေက်ာင္း

ေက်ာင္းေရွ ႔ ၀ါးကြပ္ပစ္ေပၚက
ေမာ့ၾကည့္လို႔ ျမင္ရတဲ့ ၾကယ္ေတြေလာက္
ဘယ္ေကာင္းကင္ညမွ မလွပခဲ့ဖူးဘူး

မိုးသည္းည ေရေဖြးေဖြးရာသီထဲ
ေနာက္ေဖးေခ်ာင္းလက္တက္ေလးေပၚ သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုၾကတာေတြ
စြတ္စိုေၾကကြဲ ေဆာင္းရာသီ နံနက္ခင္းတေလွ်ာက္
ေငြေရာင္ဖြါရာစေတြ ေထာင္းေထာင္းထခဲ့တာေတြ
ဘယ္မွာ ေျပာကုန္နိုင္ပါ့မလဲ

ေျမးအဘိုးေတြ ေဆာ့ကစားသံနဲ႔
အိပ္ရာထတတ္တဲ့ ငါတို႔ ၀ါးေက်ာင္းေလးမွာ
ခင္၀မ္းရဲ ႔ နႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္သီခ်င္းနဲ႔ ၀ိုင္း၀ိုင္းရဲ ႔ ေျဖသိမ့္လိုက္သီခ်င္းက
အေကာင္းဆံုး နွစ္သိမ့္ေဆးေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့

ဆရာေအာင္ရင္ၿငိမ္းရဲ ႔ နွင္းဆီတစ္ခင္း
မ်က္စိေရွ ႔မွာတင္ ပြင့္ေ၀ေၾကြက် မၿမဲျခင္းေတြ
ငါတို႔ အားလံုး ရင္ဘတ္နဲ႔ လြယ္ခဲ့ၾကရ

အနီးဆံုး ေ၀းမလား
အေ၀းဆံုး နီးၾကမလား
အားလံုးရဲ ႔ စိတ္အနာတရေတြကို ကုစားဖို႔
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဗံုးခြဲေသာေန႔ လုပ္လိုက္ပါလားဆိုၿပီး
ငါတို႔ ေနာက္ေျပာင္ခဲ့တယ္

ဘ၀ကိုလည္းသင္ရ စာကိုလည္းအံရ
စာသင္ခံုမလုံေလာက္တဲ့ငါတို႔ေက်ာင္းကေလးေပၚ
ဘယ္လို အရိပ္ဆိုးေတြ ထိုးလာဦးမလဲ

သတိရလိုက္တာ
ကတၱရာလမ္းမထက္က ၾကယ္ရင္ျပင္ႀကီးထဲ
ကဗ်ာေတြ ရြတ္ခဲ့ၾကပံု

၀ါးကြပ္ပစ္ေပၚလွဲၿပီး
ကုကၠိဳကိုင္းေတြနဲ႔ ဆြဲထားတဲ့
သဘာ၀ပန္းခ်ီကားႀကီးကိုျဖတ္
ေကာင္းကင္ႀကီးကို စိတ္နဲ႔ထုဆစ္ရတာလည္း
အရသာတစ္ခုပဲ

ဆရာေရႊၾကယ္မိုးအိပ္တဲ့
ၾကမ္းခင္းေအာက္မွာ ေဆးလိပ္တိုပင္လယ္ႀကီးရွိတယ္လို႔
မင္းတို႔တေတြ စကားလုပ္ၿပီး ေျပာေနၾကဦးမလား

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့လာေလေလ
လူေတြဟာ သူပုန္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာေလေလ
ငါတို႔ရဲ ႔ သူပုန္ေမြးျမဴေရးစခန္းေလး
လူတန္းစားပညာေရးဆာေလာင္မႈေတြအေပၚ
အံေတြႀကိတ္ၿပီးခရီးနွင္ခဲ့ရ

ဦးေနွာက္ထက္ နွလံုးသားကပိုမာတယ္
ငါတို႔ ေက်ာင္းေလးေပၚ ေနေျပာက္ေတြက်အလာ
တခ်ိန္ကလွ်ံတက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေခ်ာင္းငန္ေရေတြ
ဘယ္ေခ်ာင္မွာသြားပုန္းၿပီး ငိုေနမလဲ ေတြးမိတယ္။ ။

ေရႊၾကယ္မိုး

(ဒလၿမိဳ ႔နယ္ ရာဇသၾကၤန္ရပ္ကြက္မွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ဒို႔ေက်ာင္းအခမဲ့စာသင္ေက်ာင္းေလးဟာအခုခါမွာ ေက်ာင္း ၾကမ္းခင္းျပင္ဆင္ေရးအတြက္ အလႈဳေငြလိုအပ္လ်က္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိအသံုးျပဳထားတဲ့ ၀ါးၾကမ္းခင္းဟာ ေဆြးေျမ ႔ ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းဖြင့္လွစ္လ်က္ရွိၿပီး ၀ါးၾကမ္းမ်ား က်ိဳးပဲ့ေနမႈေၾကာင့္
ခေလးမ်ား မၾကာခဏဆိုသလို ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိေနပါတယ္။

သၾကၤန္ပိတ္ရက္မွာ ေက်ာင္းၾကမ္းခင္းအသစ္လဲဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီး အလႈဳေငြ တတ္နိုင္သမွ် ပါ၀င္ကူညီၾကပါရန္နွင့္ ပညာေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက တတ္စြမ္းသ၍ ပါ၀င္ေပးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ေက်ာင္းတာ၀န္ခံက ကဗ်ာဆရာ ေရႊၾကယ္မိ္ုးျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသင္တန္းႀကီးၾကပ္သူက ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ရင္ၿငိမ္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ရန္ဖုန္းနံပါတ္က ေရႊၾကယ္မိ္ုး (09-31421674)ျဖစ္ပါတယ္။)

(ဒလၿမိဳ ႔ေတာ္ သတင္း၀က္ဆိုဒ္မွ ေကာက္နုတ္ခ်က္)

ေမာင္- ကဗ်ာရွည္

၁)
မိုးတိမ္ေတြညိဳမဲလာရင္
ပိတ္ထားရတဲ့ ေလွဆိပ္ေလးလို
အမွန္တရားဟာ ဘယ္တုန္းကမ်ား
အခြင့္သာခဲ့လို႔လဲ

ဘယ္သူမွ ဒီအတိုင္းပဲ
မထားခဲ့ၾကပါနဲ႔
ရိုးသားတဲ့ မျဖဴစင္ကို ကူပါ
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးမယ့္
လက္ခုပ္သံေတြအစား
မျဖဴစင္အတြက္
ေဆးေတြကို ေပးပါ

သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေၾကာက္ခဲ့ၾကသလို
အခက္အခဲဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ
တရားမွ်တမႈမရွိခဲ့ေပမယ့္
ေသာက္ေနက် ေဆးလိပ္ေလးနဲ႔
လျပည့္ညကို ကုန္ဆံုးရဲသလိုမ်ိဳး
လဲက်ရင္ျပန္ထဖို႔ ျပန္ခုခံဖို႔
မျဖဴစင္အတြက္ ေမာင္ရွိေနတယ္

ကုပ္ကိုပင္အို လြမ္းရိပ္ညိဳ ဆိုလား
ေဟာဒီ့လမ္းကေလးရဲ ႔ အံု႔ဆိုင္းမႈေအာက္မွာ
ဟိုဘက္ကမ္းကမျဖဴစင္အတြက္
ဒီဘက္ကမ္းက ေမာင္ ရွိေနတယ္

အနာတျခား ေဆးတျခား
ေလာကေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
ဘယ္ေတာ့မွ ထာ၀ရမဆန္တဲ့
မျမဲျခင္းေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္း
မျဖဴစင္ရဲ ႔ျဖစ္တည္မႈအတြက္
ဒီဘ၀မွာ ေမာင္ရွိေနတယ္

ေရေျမျခားမႈေတြ
အနာမရင္းဖို႔ ဒီေဆာင္းမွာ
ကိုက္ခဲမႈမွန္သမွ်
တြန္းလွန္ရင္း
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္ရွိေနတယ္

(၂)
နန္းဆန္တာ ေခတ္မွီလာသလို
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ဟန္ေတြ ကဗ်ာဆန္လာခဲ့တယ္
ဂႏၱ၀င္ထဲက မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္လိုလည္း
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖဴေဖ်ာ့ႏြဲ႔ေနွာင္းလာတယ္

ထင္ထင္ရွားရွားျဖဴစင္လာတဲ့အခါ
လိုခ်င္တဲ့အေရာင္ကို ျခယ္ၾကဖို႔
လူေတြက မျဖဴစင္အနား
က်ည္ေတာက္စြပ္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
တိုးကပ္လာတာ ဘယ္ခံနိုင္ပါ့မလဲ
ယုန္နဲ႔အတူေျပးရင္း
ေခြးနဲ႔အတူလိုက္ေနတဲ့
လူေတြရဲ ႔ နံရံႀကီးကို
ေမာင္တို႔အျမစ္ေတြက
အက္ေၾကာင္းထေစခဲ့ၿပီ
ဒီအျမစ္ေတြကို ခုတ္ျဖတ္ဖို႔ရာ
သူတို႔ရဲ ႔ လက္ေတြဟာ
ေသဆံုေနးခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို
လူေတြက ေငြေၾကးနဲ႔ ၀ယ္ၾကမွာ
ႏြား (၃)ရွည္းလား
လယ္ဧက (၂၀)လား
ေငြသိန္း (၂၀)လား

ေနကြယ္ကြယ္ခ်င္း
ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတဲ့
မျဖဴစင္ရဲ ႔
လက္ေကာက္၀တ္
ေသြးေၾကာထဲ
ေမာင့္မီးခိုးျဖဴေတြ
နီေဆြးစီး၀င္သြားတဲ့ေန႔မွာ
ေဟာဒီ့ေလာကကို
ေမာင္တို႔နိုင္ခဲ့တာေပါ့

ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္သြားရမိမတတ္
မာယာပန္းေတြ ေ၀ေနတဲ့
လူ႔ယႏၱာရားၾကီးက သူေျခြခ်ေပးတဲ့
မီးပြါးေတြကို ငံု႔မနမ္းရေကာင္းလား
ေဒါသထြက္လို႔ ရန္ကုန္ျမစ္ကို
ပိုက်ယ္သြားသေယာင္
ဆြဲဆန္႔ပစ္လိုက္တယ္

(၃)
ေဆးလိပ္ေတြနဲ႔မွ
ေနေပ်ာ္တယ္လို႔ ေျပာျပရင္း
စိုးရိမ္တတ္တဲ့ မျဖဴစင္ရဲ ႔
မ်က္၀န္းညိဳညိဳေတြမွာ
နွစ္ေယာက္သားသံေယာစဥ္ေတြ
ေမာင့္ေၾကာင့္ ေရာဂါရကုန္မွာ
စိုးရိမ္ေနတယ္
မျဖဴစင္

ၾကည့္စမ္းပါဦး
ေမာ့ၾကည့္လို႔ ျမင္ရတဲ့
ေကာင္းကင္ဟာ
ေမာင္တို႔ အရိုင္းေခတ္ႀကီးေပါ့

ၾကမၼာရိုင္းေတာ့
ဘယ္လိုအလွတရားမ်ိဳးကိုမွ
လူသားဆန္ဆန္ မဆက္ဆံတတ္ဘူး
၅၀၅ (ခ) လား
(၁၈) လား
ေျပာစမ္း
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ျဖဴစင္ျခင္းကို
ဘယ္ပုဒ္မတပ္ၿပီး
ဖ်က္ဆီးနိုင္မယ္တဲ့လဲ

အလႊာလိုက္ျမင္ေနရတဲ့
နႈတ္ခမ္းပါးမွာ
နာက်င္ေနတဲ့
မ်က္စိသူငယ္အိမ္အတြက္
ၾကယ္ေတြေ၀ေနတဲ့
သီခ်င္းေတြရွိမွန္း
ေမာင္သိတယ္

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
မေမ့မေလ်ာ့ ရွင္သန္ၾကရင္း
ျမစ္တစ္ဖက္ျခားရက္စြဲေတြမွာ
မျဖဴစင္၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့
ဂ်ိဳးသိန္းေဆးေပါ့လိပ္ေလးေတြနဲ႔
ကဗ်ာပန္းေတြ ဒို႔ေက်ာင္းအရိပ္ေအာက္
ဖူးဖူးရြရြ ၀င့္ေ၀ခဲ့တာေပါ့

အဇဋာ ဘယ္ေလာက္ငိုငို
ရင္ထဲက မိုးေတြ ၿပိဳမက်မိဖို႔ပဲ
အေရးႀကီးတယ္ မဟုတ္လား မျဖဴစင္

ဒလျမစ္လို႔ပဲေခၚေခၚ
ရန္ကုန္ျမစ္လို႔ပဲေခၚေခၚ
ေမာင္တို႔ၾကားက
ဇင္ေယာ္ေတြ ကဗ်ာဆန္ဆန္
ေတာင္ပံခတ္တတ္ပံုကို
ၾကည့္စမ္းပါဦး

(၄)
ရင္ဘတ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ
နွင္ေတြ ေ၀ေန ေ၀ေန လူ႔၀န္းက်င္ဟာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေျခာက္ခန္းရင္း
စိတၱဇဟာ နွစ္ေယာက္သားကို
ေသြးလန္႔လာေစတယ္

မျဖဴစင္ရဲ ႔ ရြာအ၀င္ ပံုျပင္ေတြကို
ေတာထုတ္လို႔ရရင္ ေမာင္ကိုယ္တိုင္
သံပံုးေတြတီး ဟိုးအေ၀းကို
ေမာင္းထုတ္ျပခ်င္တယ္ဆိုတာ
ေမာင္ခင္တြယ္ရတဲ့
ေမာင့္အတၱ အစစ္အမွန္ပါပဲ

ေလာကဓံကို မေပြ႔ပိုက္ရင္ေတာင္
ေလာကဓံက ေမာင္တို႔ကို လာ ေပြ႔ပိုက္မွာပဲ
မိသားစုအေရးေတြ ၾကမ္းတမ္းေနၿပီလား
က်မ်က္ရည္ေခ်ာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ပါးျပင္ေလး
ေမာင့္ကို အျမဲတမ္း နာက်င္ေစတယ္

ဘ၀နဲ႔ ဆႏၵ တစ္သားထဲ မက်လည္း
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းေတြ အထပ္ထပ္ဆီ
ေလွ်ာက္လည္ေနၾကဦးမယ္
အိပ္မက္အလြန္က စိတ္ကူးအိမ္မွာ
အခ်ိန္နာရီေတြ ထပ္တူျဖစ္ေနၾကဦးမယ္

ဒီကမၻာကို
ေမာင္ဖန္တီးခဲတာ မဟုတ္သလို
မျဖဴစင္ဖန္တီးခဲ့တာလည္း မဟုတ္ခဲ့
အမ်ားသူငါ ေျပာျပသလို
ထာ၀ရဘုရားရဲ ႔ ဖန္တီးမႈမွာ
ဘ၀ေတြကို လံုးပါးပါးခံရမလား

ထူးခတ္ခံေနရတဲ့ ဘ၀မွာ
ေျမနိမ့္ရာ လွံထပ္စိုက္ခဲ့ရသလို
ဘယ္ဗ်ိဳင္းမွ မနားပဲ ေလရိုင္းေတြေ၀ွ႔တိုင္း
ေပါက္ပင္ေတြလို ကိုင္းညြတ္ခဲ့ရတယ္

ပန္းတိုင္ကို မေရာက္လည္း
ေနပါေစေတာ့
အတိတ္မွာ စြဲက်န္ရစ္ခဲ့မယ့္
ဒီေန႔ေတြမွာပဲ ေနခဲ့ၾကမယ္
ခႏၵာကိုယ္ေတြ က်န္မေနခဲ့ရင္ေတာင္
ေမာင္တို႔ရယ္သံေတြ ကဗ်ာေတြ အားလံုး
ဒီေျမက ေျမသားေျမမႈန္ေတြနဲ႔အတူ
က်န္ခဲ့ရမယ္

ကံၾကမၼာဆိုတာကို
ဖန္တီးခံလူတန္းစားေတြ
လြန္ဆန္ခြင့္မရွိဘူးဆိုရင္လည္း
ရ၀မ္ဒါက ဘ၀ေတြလို
လည္စင္းေပးလိုက္ၾကမယ္ေလ

မၿမဲျခင္းတရားမွာ
ေမာင္တို႔ခံစားရသလို
ထာ၀ရဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္
တန္ျပန္ခံစားရပါေစသား…။



(၅)
ဒီအခ်ိန္
ပိုက္ဆံငါးသိန္းရွိရင္
ဆူးေလတံတားေပၚတက္
လာသမွ်လူေတြကို
ပိုက္ဆံေတြ ေ၀ေပးမယ္ဆိုတဲ့
ေမာင္လို လူစားမ်ိဳးအတြက္
သက္ျပင္းေတြ
ဘယ္နွကုေဋေလာက္
ေၾကြက်ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ မျဖဴစင္

တစ္ခ်ိန္က်ရင္ မီးေတာင္တစ္လံုး
ေမာင္တို႔ဘက္ျခမ္းမွာ ေပါက္ကြဲထြက္လာမွာ
မျဖဴစင္မေၾကာက္ေပမယ့္
ေျခတစ္လွမ္းကၽြံခဲ့ဖူးတဲ့ေမာင္က
တတိတိနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ခံေနရတယ္

အသက္ရႈေနေသးသ၍
မွားယြင္းခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ
သိေပမယ့္
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ဘ၀ထဲ
ကၽြံက်ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့
ေမာင္ဟာ
အဲ့ဒီ့လို ကၽြံက်သြားခဲ့ရင္
မျဖဴစင္မ်ား နာက်င္ရဦးမလား
ေတြးပူမိတယ္
ေရပံုးေလးနဲ႔ ေရသြားငင္ေလ့ရွိတဲ့
လိႈင္ရီရီခံတပ္ကေလး ခုအေ၀းမွာ
မျဖဴစင္ေကာ သြားလည္ဦးမွာလား
သံသရာဆိုတာ တကယ္ရွိခဲ့ရင္ဆိုၿပီး
ေရာဂါေတြတိုးလာေနလိုက္တာ
လက္ေခ်ာင္သြယ္သြယ္ေလးထဲ
ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ ျမစ္ျပင္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီရင္း
အနာဂါတ္အတြက္ ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ အားလံုးအတြက္
ေမာင္လာၿပီ

ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ လမ္းကေလး
ေငးရီၾကည့္လို႔ရတယ္
ကဗ်ာဆန္တဲ့ သီခ်င္းကေလး
နားေထာင္တိုးညည္းလို႔ရတယ္
ဒီဘ၀ဒီကာလထဲ
အတိတ္ကပန္းေတြ ပြင့္ဳၿမိဳင္ေနရမယ္
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ

ေနာက္ဆံုးစစ္ေျမျပင္ကို
ထြက္မယ့္
စစ္သူရဲေကာင္းလို
ေမာင္လာၿပီ
ခ်စ္ရပါေသာ ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ
(၆)
ျခံထဲ ေခ်ာင္းငံေရေတြ
လွ်ံတက္လာတုန္းက
အေတြးေပါက္ၿပီး ေရးထားတဲ့
ကဗ်ာအပိုင္းအစေလး
နွစ္ေယာက္သားအလယ္ေခါင္မွာ
သံနဲ႔ရိုက္ထားလိုက္ပါလား

ကမၻာေျမတစ္ေနရာက
ေျမစာပင္ဘ၀ေတြကလည္း
နူးညံ့တတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့
စကားပံုေတြကို
အသက္သြင္းပစ္ခ်င္ေသးတယ္

နွစ္ေယာက္သား ၾကားက
ျမစ္ေၾကာင္းေလးေပၚ
ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြကတဆင့္
ေျပာမျပျဖစ္ေသးတဲ့
စကားေတြပ်ံတက္သြားတာရယ္
တစ္ေယာက္အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညမွာ
တစ္ေယာက္အိပ္မရဘူးဆိုတာေတြရယ္ဟာ
ယံုတမ္းစကားေတြမွ မဟုတ္ေတာ့တာ

လူေတြကညစ္ေထးေနတယ္
ညီမေလးက မလိမ္မာဘူးဆိုတဲ့
မျဖဴစင္ရဲ ႔ သက္ျပင္းေလးနဲ႔
ေမာင့္ေလွေလးကို အျပင္းေလွာ္ခဲ့တယ္
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီေလ

ကမၻာေပၚမွာ ရွိရွိသမွ်ေသာ
မီးေတာက္ေတြလို အစြမ္းကုန္ေတာက္ေလာင္ဖို႔
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ခ်စ္တဲ့ေမာင္လာၿပီ
အလင္းေရာင္ စိတၱဇမွာ
အေမွာင္ေဘာင္ဘင္ေတြ
ခက္ထန္ေနၿပီလား
ေမာင္လာၿပီေလ
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ

(၇)
လိႈင္းရဲ ႔ အရိပ္ဟာ
အမွန္တကယ္ေတာ့
အိပ္မက္ျမဴေတြ မဟုတ္တန္ရာ
ဒီလို ပင့္သက္ရိႈက္လိုက္ရံုနဲ႔
ဘယ္လို ေက်ာက္ေတာင္ေတြ
အံတုတင္းခံနိုင္ပါ့မလဲ

စိတ္ကိုရြက္ကုန္ဖြင့္ေျပးေတာ့
ဒ႑ာရီကမၻာထဲ ပံုျပင္ႀကီးတစ္ပုဒ္
ျဖစ္သြားတာေပါ့ မျဖဴစင္

အိပ္မက္ေတြ
ၾကယ္လိုေၾကြသြားတာ
ၾကည့္ခ်င္ေသးလို႔လား
ေမာင္တို႔ေခတ္ကိုက
စုန္းစုန္းနစ္သထက္ နစ္ခဲ့တာ
အမ်ားေသာက္တဲ့ မိုးခါးေရထဲ
ေမာင္တို႔ အေသြးအသားေတြ
ခါးသက္မသြားဖို႔ပဲ လိိုမယ္

အေမွာင္သန္းရံုကေလး
ပတ္၀န္းက်င္ကို ျဖတ္ကူးၾကည့္ေတာ့
မျမင္ရျခင္းမွာ ျမင္ရျခင္းေတြ
က်ဆံုးနိုင္ေၾကာင္း
သတင္းရတယ္

ေ၀းတယ္ဆိုရံုကေလး
ဘ၀ကို က်ီစယ္ၾကည့္ေတာ့
မ်က္ရည္မထြက္တဲ့ ငိုေၾကြးျခင္းဟာ
ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြကို
အသက္မဲ့ေစေၾကာင္း
သိလိုက္ရတယ္

ေခတ္ႀကီးကလွည့္ဖ်ားလိုက္
စိတ္ကစိတ္ကို လွည့္ဖ်ားလိုက္နဲ႔
သံေယာစဥ္အမွ်င္ေတြ
တန္းသထက္ တန္းလာရင္း
တစ္ဖက္မွာ ေလာကဓံဟာ
အေပ်ာ့ဆြဲဆြဲလို႔
ရံႈးနိမ့္ျခင္းနယ္ပယ္ကို
ခ်ဲ ႔ထြင္ေနတယ္

ငယ္ငယ္တည္းက
စိတ္ကူးထဲအခါခါသာခဲ့တဲ့
အျဖဴေရာင္ေလးအတိုင္း
ေတြးေတာသာယာနိုင္ဖို႔
ေမာင့္ကို အျဖဴေရာင္လို႔ပဲ
သေဘာထားေပးပါ

မျဖဴစင္ေပးခဲ့တဲ့
ေဗဒါေရာင္ေဘာ့ပင္ေလးဟာ
ေမာင့္ရင္ထဲက
အျဖဴေရာင္ေတြကို
အျမဲတမ္း ကဗ်ာျဖစ္ေစခဲ့တယ္

(၈)
ဓနိမိုးထရံကာေလးထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္
ဂူနန္းသမွ် ေႏြးေထြးတဲ့ တိုက္တာထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ရင္ခုန္သံကမွ ေဟာဒီ့ေခတ္မွာ
ႀကိဳးညွိလို႔ရတဲ့ ဂီတျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး
မ်ဥ္းေကာက္ေတြနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းခ်ထားတဲ့
နိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္သူမွ မ်ဥ္းေျဖာင့္ျဖစ္ခ်င္လို႔
မရဘူး ဟုတ္တယ္မလား မျဖဴစင္

သတၱိရွိတယ္ဆိုတာ
ဘ၀ကို ဘ၀နဲ႔ ရင္းၿပီးမွ
ခႏၶာကိုယ္ နာက်င္ရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳး
ဟင့္အင္း
ဒီဘက္က ဘ၀ေတြမွာ
ေမာင့္ကို စစ္ရံႈးခြင့္ေပးၿပီး
အျဖဴစင္ရဲ ႔ အျဖဴေရာင္ကို
ထာ၀ရေပြ႔ဖက္ခြင့္ ျပဳလိုက္ေတာ့ေနာ္

အေရျပားတစ္ခုလံုး ေဖာက္ခ်လိုရင္
ေရႊေရာင္ဆံပင္ ေကြ႔ေကြ႔၀ိုက္၀ိုက္ေအာက္က
ေရၾကည္အိုင္မ်က္၀န္းကေလး
ထည့္ေဖ်ာ္ထားတဲ့
ဘယ္ေလာက္က်ဲက်ဲ ရနံ႔မျပယ္တဲ့
ေကာ္ဖီေတြ စီးက်လာမွာ ေသခ်ာတယ္

အိပ္မက္ထဲမွာ
အိပ္စက္နည္း အသစ္ေတြလား
စိတ္ကို ဖမ္းမမိခင္
ေလးေလးလံလံ လႈပ္ရွား
ညရဲ ႔ အေသြးအသားေတြ
စိတ္စိုထိုင္းမိႈင္းလာရင္း
ဇန္န၀ါရီဟာ
ျမန္ျမန္ဆန္န္
ၿပီးဆံုးသြားသေယာင္
လွည့္စားခံေနရတယ္

ေမာင့္ရဲ ႔ေသြးညိဳေရာင္
လက္ေခ်ာင္းေတြ
ဒီေျမမွာ စစ္တံခြန္ေတြ
ရုတ္သိမ္းၿပီးသြားသည္အထိ
အသက္ဓါတ္က်န္ရွိဦးမလား
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့
ဒီလက္ေတြ ၿမဲၿမံေနခဲ့တာေပါ့

လူေတြ
ဘယ္ဘာသာတရားကို
ကိုးကြယ္ၾကပါေစ
အမွန္တရားမွာ
ကၽြန္ေတာ္သည္သာ
ျဖဴစင္သူျဖစ္ရမည္ေပါ့
ဘယ္ေလာက္
ၾကည္နူးစရာေကာင္းသလဲ
မျဖဴစင္

ဒါေပမယ့္ ေဟာ့ဒီ့
အစိမ္းေရာင္ေခတ္ႀကီးမွာ
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအမည္ေတြ
ခံၾကရင္း ေမာင့္ဘ၀ဟာ
အႀကိမ္တစ္ရာမက
ရံႈးခဲ့ၿပီးပါၿပီ

ျဖဴစင္သူေတြ
ရံႈးနိမ့္ထြက္ခြါရတဲ့
ေလာကတဲ့လား
ကိုခင္၀မ္းသီခ်င္းေလ
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး
ညည္းမိတယ္

(၉)
ေဆးခါးတစ္ခြက္ေပမယ့္
အထိအေတြ႔ေတြဟာ အားပိုရွိလာသလို
ေဟာဒီ့သံသရာပတ္လမ္းကို
စြန္းထင္းခံရယ္သံေတြက
လွပတဲ့ အလွတရားျဖစ္ေအာင္
ေခ်ာ့ျမဴလို႔ ေရွ ႔ဆက္ဖို႔အားေပးလို႔
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ

လွမ္းမျမင္နိုုင္တဲ့
နဂါးေငြ႔တန္းေတြ အဆံုးထိ
ေလွ်ာက္လမ္းကေလးဟာ
ရွည္လ်ားသထက္
ရွည္လ်ားလာရင္း
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီေလ

ခ်စ္တဲ့
ေမာင္လာၿပီ
အေ၀းကို အနီးျဖစ္ေအာင္
ေမာင္လာၿပီ
အလြမ္းကို အနမ္းျဖစ္ေအာင္
ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ…။ ။
ေရႊၾကယ္မိုး

လိႈင္ရီရီခံတပ္မွ ေန၀င္ခ်ိန္ ေနာက္ဆံုးခုခံတိုက္ပြဲမ်ား

လွလွပပရယ္ေမာ ျဖတ္သန္းခ်င္ေပမယ့္

မလိမ္မိုးမလိမ္မာ နိုင္ငံေတာ္ေအာက္မွာ

ကိုယ္တို႔ဘ၀ေတြ မိုးမွလင္းပါ့မလား ညီမေလး

မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ထားပါ

ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ဟိုဟိုဒီဒီ အဆက္မျပတ္ ၀ဲပ်ံက်

ေမွ်ာ္လင့္ရာမဲ့ နာက်င္က်ည္ဆန္မ်ား

တိမ္တိုက္ေတြလိုေလ ဘယ္နားသြားမလဲ

ဦးတည္ရာမရွိ လမ္းျပေျမပံုမ်ား ေဟာင္းႏြမ္းသြားၿပီ

ညီမေလးရဲ႕    လက္ခ်င္းတြဲထားလိုတဲ့ အလင္းတံခါးမ်ား

ကိုယ္ေၾကာင့္ ေမွာင္မိုက္ခဲ့ေလသလား

ပုခံုးထက္က ၀တၱရားမွာ ညီမေလးလည္း နာက်င္ခဲ့ရတယ္

ဘာကို ေရြးခ်ယ္နိုင္မွာတဲ့လဲ

ၿငိတြယ္ျခင္းမွာ ဘယ္တရားဓမၼမွ အသံုးမ၀င္ေတာ့

မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္သစၥာလမ္းမမ်ား အတိုက္ခံရတယ္

စိတ္ထဲပဲ့တင္ထပ္ေနေပမယ့္ အၾကည္လင္ဆံုး

ၾကားရတာက ခ်က္ခ်င္းလိုလို ေၾကြက်သြားတဲ့

ရယ္သံခပ္ပါးပါးေတြပဲ

ေတြးလို႔မရနိုင္တဲ့ ဇာတ္သိမ္းေတြနဲ႔ အရာရာကို

အားတင္းထားစမ္း အရင္ကလို စာေတြသင္ေပးမယ္

ပံုျပင္ေတြနားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပံုျပင္ေတြ ေျပာျပမယ္

ကိုယ္တို႔ဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို အတိတိနာက်င္ေနရတာကို

ငံု႔ခံေနရမတဲ့လဲ

(၁)

အရာရာဟာ ပ်က္သုဥ္းျခင္းဆိုေပမယ့္

ရွိရွိသမွ်ဒိုင္းေတြနဲ႔ ခုခံဖို႔ပဲအျမဲေတြး ညီမေလး

ရက္တစ္ေထာင္လား ရက္တစ္ေသာင္းလား

ကြာေ၀းျခင္းမွာ တစ္စကၠန္႔ကလည္း

တစ္ကမၻာျဖစ္တယ္

ယဥ္ေက်းတတ္ဖို႔သင္ရင္း ဆိုးႏြဲ႔ခဲ့ရတယ္

ပတၱျမားေရာင္ အဆီအနွစ္နဲ႔ ညေနဟာ

သရိုးသရီျဖစ္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလံလႊင့္ရင္း

သဲေတြနဲ႔ ဆင္ေျခေလွ်ာေလးဆီ ေလွ်ာဆင္းလာတယ္

ညီမေလးရဲ႕   ဆံပင္ေတြလည္း၀ဲ ကိုယ့္ရဲ႕   ဆံပင္ေတြလည္း၀ဲ

ေလထဲမွာ ေဆာက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ျဖစ္လိမ့္နိုးနိုးေပါ့

ပထမပိုင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးပိုင္းကို ရုပ္ရွင္ေတြလို

သိပ္ကြာဟပစ္လိုက္ဖို႔ မစဥ္စားနဲ႔ ညီမေလးေရ

တစ္သားထဲက်မႈဆိုတာ နာက်င္ေနၾကခ်ိန္မွာ

သိသာတာကလား ညီမေလးလိုမ်ိဳး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရယ္ေမာဖို႔

တစ္ခါက ကိုယ္ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္

ခုေတာ့ ညီမေလးက ငိုေၾကြးျခင္းဆိုရင္

ကိုယ္က နာက်င္ျခင္းေပါ့ ညီမေလးက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုရင္

ကိုယ္က ေအာင္နိုင္ျခင္းေပါ့ ဒဂၤါးျပားတစ္ဖက္ထဲမွာပဲ

ပစ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ အေသြးတူအေရာင္တူဘ၀ေတြ

ကိုယ္တို႔ ဘယ္လမ္းေရြးၾကမလဲ

ခံတပ္ကေလးမွာ တေရြ႕   ေရြ႕   နဲ႔

ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာရတဲ့ ပံုျပင္ေတြ

တံတိုင္းျဖစ္လာတယ္

စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ေကာ ဘာထူးမွာလဲ

အရွိကို အရွိအတိုင္းလက္ခံဖို႔

အင္အားႀကီးသူေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္

ေခါင္ေအးေအးနဲ႔ အရာရာကို

ရင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သည္းခံနိုင္ရမယ္ ညီမေလး

            (၂)

ညီမေလးကို ကိုယ့္ေလာက္ ဘယ္သူကမွ

အလွမ္းေ၀းေစခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး

မီးခိုးေတြလို မႈန္မိႈင္းမႈေတြ စိပ္လာေလေလ

တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚသံေတြ ေမာပန္းလာေလေလပဲ

သိလား

ရာဇ၀တ္သားေတြမဟုတ္ေပမယ့္ ရာဇ၀တ္ဒဏ္သင့္ခဲ့ၾက

ဘယ္အရာေတြကမ်ား ငါတို႔ကို အပင္ျမင့္ နန္းဆန္ေစမွာလဲ

ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဘ၀မွာပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္

ခုခံၾကစို႔ရဲ႕

မုန္တိုင္းကထန္ ဒီေရကတိုး

ညီမေလးရဲ႕   ကိုကို ညအေမွာင္မွာညိႈး

မ်က္စိေရွ႕   မွာတင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း

ရင့္ေရာ္ခဲ့ၾက

ညီမေလးလည္း

ရာသီမွားပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ေတြနဲ႔

လိႈင္လိႈင္သင့္ ရင့္ရင့္သန္ခဲ့ေပါ့

ကိုယ္တို႔ေရြးတဲ့လမ္းမို႔ ကိုယ္တို႔သြားရမယ္

ညီမေလးရဲ႕   ခံတပ္ကေလး ကိုယ့္ေၾကာင့္

ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့သလား

တစ္ခါကရာဇ၀င္ထဲမွာ အႏၶလူမိုက္ေတြရဲ႕  ေသြးနဲ႔

ရက္ေဖာက္လွပခဲ့တဲ့ ဧကရီမတစ္ပါး ရွိခဲ့ဖူးတယ္

မိုးမၿပိဳေပမယ့္ စိတ္ကူးေတြ

ကမၻာလို ၿပိဳပ်က္ခဲ့တယ္

ညီမေလးလည္း လက္အစံု လိႈင္းထန္မာေၾကာ

ရဲတင္းသထက္ရဲတင္းရင္း ေရွ႕  တိုးၾကမယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြမွာ

သူရဲေကာင္းဆန္တဲ့ သူပုန္မေလးျဖစ္သြားတယ္ တူရဲ႕

ဘယ္မွန္းမသိေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့

ျခားနားၾကမွာပဲ သြားေတာ့မယ္လို႔

နႈတ္မဆက္ရက္ေပမယ့္ မိုးမလံုနိုင္ငံေတာ္မွာ

မိုးမလင္းမခ်င္း ညီမေလးကို ထားခဲ့ရလိမ့္မယ္

            (၃)

လူေတြကအရမ္းမိုက္မဲၾကတာပဲ

ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕   လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ ကိုယ္တို႔လည္း

မိုက္မဲခဲ့ေကာင္း မိုက္မဲခဲ့ၾကမွာပါပဲ

ညီမေလးကို ရိုးသားျခင္းရဲ႕   ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးတစ္ခုလို႔ပဲ

ေပြ႔ပိုက္ထားမိတယ္ ညီမေလး

ကိုယ့္ကမၻာ ကိုယ့္အရပ္ေဒသမွာ

ညီမေလးရွိတယ္ဆိုတဲ့ အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင့္

အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲေတြႏႊဲရတာ မေမာမပန္းပဲ

ညီမေလးေရ

ငါတို႔ေတြ ေတာင္အရပ္က စကားေျပာလို႔ အဆင္မေျပနိုင္တဲ့အခါ

ေျမာက္အရပ္ကေန လွည့္ၿပီး စကားေျပာၾကမယ္ေလ

အခ်ိန္မေရြးျပန္ဆုတ္ခြါနိုင္ေပမယ့္

ညီမေလးေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔

မစဥ္းစားေတာ့ဘူး သီခ်င္းေလးေတြဆိုရင္း

ပံုျပင္ေလးေတြေျပာရင္း ရင္ဆိုင္ၾကတာေပါ့

သြားရေတာ့မယ္ ညီမေလးေရလို႔

အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေတြ တစ္ေန႔ေန႔မွာ

ျမည္လာခဲ့ရင္ ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔

ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲမွာ ရဲ၀ံ့စြာ စေတးခံေတာ္လွန္ၾကမယ္

ဒီမွာ ညီမေလး လူေတြကအရမ္းရက္စက္ၾကသလိုမ်ိဳး

ကိုယ္တို႔ကလည္း ကိုယ္တို႔တေတြရဲ႕   ခ်စ္ျခင္းမွာ

တျခားသူေတြအားလံုးကို ရက္စက္ပစ္ရလိမ့္မယ္

မယံုနိုင္စရာပါပဲ အသက္ရဲ႕   လိႈင္းခတ္သံ

နွလံုးအိမ္မွာ ရိုက္ခတ္တိုင္း တစ္ရက္ျခင္းစီဟာ

လြမ္းစိတ္ေတြ စိမ့္၀င္က်စ္လစ္လို႔ေပါ့

ရာဇ၀င္ကိုေရးရေတာ့မယ္ ညီမေလးေရ

ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းသံအဆက္ဆက္မွာ

ကိုယ္တို႔တာ၀န္ ကိုယ္တို႔ေက်ပြန္ၾကရမယ္

ဘယ္ေတာ့မဆို ရယ္ေမာတတ္ပါေစ ညီမေလး

ဘယ္ေတာ့မဆို အဓိကက်တာကို ဖမ္းဆုပ္တတ္ပါေစ ညီမေလး

အခ်ိန္တိုင္းမွာ ညီမေလးဟာ လက္ယဥ္ၿပီးသား

ဓါးသမားတစ္ေယာက္ပံုစံ ျဖစ္ေနရမယ္

ခဲလံုးေလးေတြ ေရထဲကို ပစ္ေပါက္ၾကည့္တိုင္း

မုန္းတီးရတဲ့ ကမၻာေျမကို ပစ္မွတ္ထားတယ္လို႔ ခံစားပါ

ဘာကိုမွ ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔ ညီမေလး

ေႏြးေထြးပါ လက္မခံပါနဲ႔

မိရိုးဖလာယံုၾကည္မႈေတြအကုန္လံုး စြန္႔ပစ္လိုက္စမ္း

ကိုယ္တို႔က ကိုယ္တို႔အျဖစ္နဲ႔ ရွင္သန္ေနမွာပါပဲ

ေျမစမ္းခရမ္းလည္းပ်ိဳးၾကရင္း က်ည္အိမ္ေတြလည္းေဆးေၾကာရင္း

နဲနဲေလးေတာင္ ဓမၼမဆန္တဲ့ သူေတာ္စင္ေတြကို

အဓမၼဆန္ဆန္ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းပစ္ရမယ္

မင္းက နူးညံ့ညင္သာၿပီးသားပါ ညီမေလး

            (၄)

တစ္ေယာက္မရွိတဲ့ တစ္ေယာက္ကမၻာဟာ

အျမဲတမ္းနိုင္ထက္စီးနင္းခံေနရမွာပဲ

ခုေတာ့ ညီမေလးလည္း ရင့္မာသင့္သေလာက္

ရင့္မာတတ္ခဲ့ၿပီေလ

ကိုယ္ေပ်ာ္တယ္ အျမဲတမ္းၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရမွာထက္စာရင္

ယဥ္ေက်းနူးညံ့စြာ ပုန္ကန္ၾကမ္းတမ္းျပေနရတာကမွ

မင္းရယ္ကိုယ္ရယ္ကို လွပေစလိမ့္ဦးမယ္

အျမဲလိုလိုၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္တတ္တဲ့

၀န္းက်င္တခြင္ကို တန္ျပန္ထိုးခုတ္နိုင္ဖို႔

ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးဓါးေရးေတြကို

ညီမေလးကို သင္ေပးရဦးမယ္

ဘယ္ေတာ့မဆို ကိုယ့္တာကိုယ္လံုပါေစညီမေလး

ကိုယ္အရခ်င္ဆံုးမဲတစ္မဲဟာ ညီမေလးရဲ႕ 

လက္ခုပ္သံေတြပဲ

ရက္စက္တတ္တဲ့ေလာကႀကီးဟာ

ရက္စက္ျခင္းအသစ္ေတြ ေမြးဖြါးလာေလ

ငါတို႔က တံု႔ျပန္ျခင္းေတြ ျပန္ေမြးဖြါးေလနဲ႔

ရန္ကို ရန္ျခင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္တံု႔ျပန္ၾကရင္း

ငါတို႔ရဲ႕   ခ်စ္ျခင္းကို သံသရာလည္ပတ္ေစရမယ္

ခံစားခ်က္ေတြျပင္းထန္တိုင္း မ်က္နွာမွာ

ထုတ္မျပမိေစနဲ႔ ညီမေလး

ေကာက္က်စ္ျခင္းကို သင္ေပးတာမဟုတ္ေပမယ့္

ေကာက္က်စ္ေလ့ရွိတဲ့လူေတြၾကားမွာ

ေကာက္က်စ္ျခင္းအတတ္ကို

ယဥ္ပါးတတ္ေျမာက္ထားဖို႔လိုတယ္

စြန္႔ပစ္ခံရျခင္းမွာ ကိုယ္တို႔အားလံုး

ေနသားတက်ျဖစ္သြားဖို႔ပဲ ဆုေတာင္းတယ္

ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာ ဆူးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေဆာက္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္

တိုက္စားခံနိုင္ေလ တန္ဖိုးတက္ေလပဲ

အစြန္းေရာက္ျခင္းကို မနွစ္သက္ေပမယ့္

ထိခိုက္နာက်င္ဖန္မ်ားလာရင္ အစြန္းေရာက္သထက္ေရာက္ဖို႔

ျဖစ္လာေလေလပဲ

ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ ေသြးေဟာင္းေတြကို

ဘယ္လိုအမွန္တရားမ်ိဳးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေဖာက္ထုတ္ပစ္ရမယ္

စိတ္ဓါတ္ကအေရးႀကီးသတဲ့

ကိုယ္တို႔စိတ္ဓါတ္ကို ကိုယ္တုိ႔ဘယ္လို

အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုမလဲ ျပန္ေျပာခြင့္မရွိတဲ့

လွည့္ဖ်ားခံခဲ့ရသမွ် ဒဏ္ရာေတြကို

ပြတ္သပ္ယုယေနရတာကိုပဲ သည္းခံတယ္ ေျပာမလား

ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ခံရတဲ့အခါ နာက်င္သက္သာေအာင္

ျပန္ခုခံမိတာကိုပဲ ရိုင္းစိုင္းတယ္ေျပာမလား

လူေတြက အဲ့ဒီ့ေလာက္ ရက္စက္ျပေနမွေတာ့

ကိုယ္တို႔ကၿငိမ္ခံရင္း တရားေဒသနာေတြကို ေခါင္းထဲထည့္ေနရဦးမလား

ေရြးခ်ယ္ဖို႔ရွိတယ္

ငါတို႔အသိတရားမွာ ငါတို႔ထိခိုက္ေနရသမွ် ကာ လပတ္လံုး

ေသြးအျမန္တိတ္ေအာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္

ေဆးေပးမီးယူလုပ္ၾကဖို႔ပဲ

ငါတို႔ခ်စ္ျခင္းရဲ႕   အၿငိဳးအေတးမွာ

သက္ရွိမဟုတ္တဲ့ ညေနခင္းကိုေတာင္

နီေစြးလြင့္က်သြားေစရမယ္

(၅)

ေနာက္ဆံုးဆိုတာ ရထားေတြေရာက္မလာနိုင္တဲ့

ဘူတာပ်က္တစ္ခုထဲက သံေခ်းေတြလိုပဲ

ဘာမွ သံုးရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး

တစ္ခုခုကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ကြဲေၾက

လြင့္စင္ရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္

လေရာက္အဆုပ္လိုက္ပြင့္ေနတဲ့ ညေအာက္မွာ

ပေရာမီးသီးယပ္(စ္)ပံုျပင္ေလး ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္

ဒီနွစ္တန္ေဆာင္တိုင္ကို ကိုယ္မပိုင္နိုင္ခဲ့ဘူး

အမွန္တရားရဲ႕   ေဒါက္တိုင္တစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္

ဘ၀ကိုပံုေဖာ္ထားရင္း မေရရာတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္

ညီမေလးကို ေျဖသိမ့္ေပးရဦးေတာ့မယ္

ခင္၀မ္းရဲ႕   'ျပည္မွာေဆာင္း'ကို တိုးတိုးေလး

ျပန္ညည္းမိခ်ိန္မွာ ဒီဘက္ေခတ္ေဆာင္းေတြဟာ

ကိုယ္တို႔ကို မႈန္၀ါးသထက္မႈန္၀ါးလာေစေနပါလား ေတြးမိတယ္

စိတ္မေကာင္းစရာေတြကို စီးကရက္ေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္သလိုမ်ိဳး

ညီမေလးကလည္း စာေတြက်က္ရင္း ေျဖေဖ်ာက္နိုင္ပါေစ

ႀကိဳးစားပါ ညီမေလး

ျဖစ္နိုင္ရင္ ဆုေတာင္းျခင္းအလုပ္ကို ေမ့ပစ္လိုက္ပါ

ငါတို႔ ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ ေမတၱာတရားဆိုတာ ယံုတမ္းပဲ

လိပ္ဥ၀ွက္တမ္းကစားၾကသလိုေပါ့

ကေလးေတြရဲ႕   ေဆာ့ကစားသံေတြေတာင္

အေရာင္ေတြစြန္းေနၿပီပဲ

ေလွ်ာ္ဖြပ္မေနနဲ႔ေတာ့ ညီမေလး

ကိုယ္တို႔လည္း ကိုယ္တို႔ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္

စြန္းထင္းေပက်ံခဲ့ၾကတာပဲေလ

အရူးေတြက အလံအသစ္ေျပာင္းခ်ိန္

ကိုယ္တို႔ကေတာ့ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ အားႀကိဳးမာန္တက္

တိုက္ခိုက္ေနပံုပါတဲ့ အလံေလးကိုပဲ ဆက္ၿပီး ကိုင္စြဲၾကမယ္

ညီမေလးရဲ႕   ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းထိေရာက္ေအာင္

ပို႔လိုက္နိုင္ၿပီဆိုရင္ ဘယ္လိုလူကမွ ဒုကၡလာေပးနိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး

မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးဆီ ရန္သူေတြပစ္ခတ္လိုက္တဲ့ မီးက်ည္ေတြက

သူတို႔ရဲ႕   တပ္စခန္းေတြကိုပဲ ထိမွန္ေစလိမ့္မယ္

            (၆)

ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းေတြ ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ခဲ့ေပမယ့္

ေငြ႔ေငြ႔ကေလး ရုန္းကန္ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ နီးကပ္ေနပါေစ

ေ၀းကြာျခင္းကို ဘယ္သူမွ တားလို႔ဆီးလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး ညီမေလး

အခြင့္အေရးဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ေျပာေျပာ

ကိုယ္တို႔တေတြရဲ႕   ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ျဖဴစင္မွာျဖစ္သလို

က်ဆံုးခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း သန္႔ရွင္းေနမွာပဲ

ပုန္ကန္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီစမ္းပါေစ

ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းရဲ႕   ၀န္းက်င္တခြင္ကို ကိုယ္တို႔

အလြယ္တကူ အညံ့ မခံခဲ့ၾကဘူးဆိုတာ

ညီမေလး ဂုဏ္ယူေနရမယ္။     ။

                                          ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ငါတို႔ရဲ႕ ေရႊျပည္ေတာ္ထဲ ေန႔စြဲမ်ား

အတည္ၿငိမ္ဆံုးစိတ္ အိပ္မက္ေတြကို ဖ်က္ခ်ထားတယ္

ျပန္မလာေတာ့မယ့္ ခရီးရွည္ႀကီးဆီ ယံုၾကည္ရာေတြ ထုဆစ္ရင္း

အတူတကြ သြားၾကတာေပါ့ေလ

လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ က်န္လူတစ္ေယာက္က

စြန္႔ခြါၾကဦးမွာပဲထင္တယ္…ၾကည့္ေလ…တစ္စက္စက္ယိုဖိတ္ေနတဲ့ ျဖစ္တည္မႈေတြ

စြန္႔လႊတ္မႈကို အနစ္နာမခံနိုင္တဲ့အခါ ရရွိရတဲ့ နာက်င္မႈေတြလို

မွားခဲ့သမွ်အတြက္ တာ၀န္ျပန္ေၾကခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ

အားလံုးအတြက္ အသင့္အေနအထား ျပင္ဆင္ထားခဲ့

အတိုင္းအတာမရွိ ကတိစကားဟာ သံမဏိဆန္တယ္

ဒါ ကို၀င္းကို ေျပာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး

ညဘက္ပ်င္းလာၿပီဆိုတာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ကိုနွိပ္ၿပီး တာ၀န္ေတြကို

နားေထာင္ေနခဲ့တယ္… အေရးႀကီးတာက နားလည္မႈတည္ေဆာက္ဖို႔ေပါ့

ခုေတာ့ စိတ္ေရာကိုယ္ပါစြမ္းအားျမွင့္သင္တန္းမွာ ျမႈပ္နွံထားရတယ္

ဖုန္းေတြအျပန္အလွန္ခ်ိတ္ဆက္ လႈပ္ရွားမႈေတြျပတ္ေတာက္

ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေတြကြာဟခဲ့ၾက…ရဲေဘာ္ဆန္ဆန္ လက္တြဲလုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ

ဘယ္လိုပံုစံေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းျဖတ္သန္းေနမယ္ေတြးတိုင္း

သင္ခန္းစာေတြျပတ္ေတာက္ကုန္တယ္…အိတ္ဇစ္၀ါဒီကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္

ခံစားခ်က္အကုန္ခ်ိတ္ပိတ္ထားရၿပီး အေရးတႀကီးပို႔ခ်ခ်က္ေတြမွာ စိတ္နွစ္ထားရတယ္

အျမင့္ေရာက္ေလ ေလတိုက္ခံရေလ…တာ၀န္မ်ားတစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ထပ္တိုးလာခဲ့

က်န္ေနခဲ့တဲ့တို႔လို႔တန္းလန္း အစီရင္ခံစာေတြထဲ တစ္ေယာက္တည္းစိတ္ဖိစီးေနမလားေတြးပူ

အားလံုးနဲ႔ေ၀းရာတစ္ကိုယ္တည္းေရာက္ရွိ…တစ္ခ်ိဳ႕ ေနရာေတြမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္

အနာခံေပးဖို႔လိုမွန္း သိသိလာတယ္…Xin Xing တစ္လိ္ပ္နဲ႔ ဖိုင္တြဲတစ္တြဲလံုးကို

ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း…ခုထိမျဖည္ရေသးတဲ့လက္သီးဆုပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းဗ်ာမ်ားေနမွာကို

စိုးရိမ္စိတ္ေတြပါတယ္… သက္ျပင္းခ်ေနတာကို အရင္ထဲက ၾကည့္ခ်င္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး

ခင္၀မ္းရဲ႕  နႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ သီခ်င္းနားေထာင္တိုင္း အရင္ကထက္ ၿငိမ္ဆိတ္မိတယ္

ရဲေဘာ္ရဲဘက္ဆန္ဆန္ရွင္သန္မႈေတြကိုပဲ ေတာင့္တမိေပမယ့္

တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ လိုလိုမယ္မယ္ေဆာင္ထားတဲ့ ဓါးေျမွာင္ဟာ ငါ့ေနာက္ေက်ာအတြက္

ျဖစ္သြားမလား… အခ်ိန္စြန္းတန္းေတြနွစ္ဖက္လံုး တေရြ႕  ေရြ႕  ပဲ့ေၾကြခဲ့တယ္

အရာအားလံုးအတြက္ ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိတဲ့ ေပးဆပ္သူတစ္ေယာက္ပါ

ကိုယ္နိုင္ရာပစၥည္းေတြနဲ႔ပဲ ပစ္ေပါက္ၾကတာေပါ့

အေရးႀကီးတာက ဒီဖန္သားျပင္ႀကီီးကြဲက်သြားဖို႔ပဲေလ

ေနညိဳခ်ိန္ အိပ္တန္းျပန္လမ္းရဲ႕  ဆန္႔က်င္ဘက္ဆီ ပ်ံသန္းၾကမယ့္

ငွက္ေတြနဲ႔အတူ ခရီးထြက္ၾကဖို႔ …နဲ႔

ျပန္မလာေတာ့မယ့္ ခရီးရွည္ႀကီးဆီ အတူတကြသြားၾကဖို႔

ငါ သင္ခန္းစာေတြကို ႀကိဳးစားသင္ယူေနတယ္

အစက္ကေလးတစ္စက္ပဲျဖစ္ပါေစ

ငါ ေရာက္ေအာင္ ဆက္ဆက္လာခဲ့မယ္။            ။

                                         ေရႊ ၾကယ္ မိုး