အခ်ိန္တန္ေတာ့
ဆည္းဆာဟာ အံု႔မိႈင္းညိဳဆင္းလာခဲ့တယ္
ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းေပၚ သူတင္ေပးတဲ့ အေတြးစေလး
သူ႕ေခါင္းေပၚ ကြ်န္ေတာ္တင္ေပးတဲ့ အေတြးစေလး
ဆံႏြယ္ေတြရယ္..မႈန္မႈန္၀ါး၀ါး အလင္းေတြရယ္ၾကားမွာ
လြန္႔လြန္႔လူးလူး….ေတြရီေငးေမာၾကတယ္…
နွစ္ေယာက္သားၾကားမွာလည္း ပုဇြန္ဆီေရာင္ေတြ
က်ဲျပန္႔ေနပံုမ်ား…ပတၱျမားလိုက္ကာေတြ ကာရံထားသလိုပ
သံေျခက်င္းေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔ တုပ္ေနွာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ကမ္းပါးေလးလည္း
မၾကာခင္မွာ အျပာေရာင္ ပီေကခြံေလးေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့ေတာ့မယ္
ညီမေလးရယ္……
အေ၀းေရာက္သားငွက္တို႔ မႈန္ရီ၀ိုးပ် ေစတီေလးကို ဦးခိုက္
ေလာကရဲ႕တြန္က်ဴးသံေတြ အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ေပါ့…
ကဲ…ညီမေလးေရ
ေရွ႕ကေတာင္စြယ္မွာ ေနကြယ္ေပးဖို႔ ခြဲၾကဦးစို႔ကြယ္…
ေရႊၾကယ္မိုး
၂၀၁၂.ဇန္န၀ါရီလ.၁၈ရက္
ည ၈:၁၅
No comments:
Post a Comment