ျပည္လမ္းမေပၚမွာ ရြတ္ဖို႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ

နုမလိုလိုနဲ႔ ၾကမ္းခဲ့
လင္းမလိုလိုနဲ႔ ေမွာင္ခဲ့
ေမာဟ၀တ္ရံုသစ္ကို ၀တ္ဆင္
မနက္ျဖန္ပဲ ေနွာင္ၾကိဳးေတြ ျဖည္ေပးေတာ့မလိုလို
မေဟာင္းေပမယ့္ အသစ္လဲ မျဖစ္တဲ့စကားေတြ

ရာသီေတြမေျပာင္းဘူး
အေတြ႔အၾကံဳေတြ မေကာင္းဘူး
ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာဆိုတာ မေဟာင္းဘူး
တိတ္တိတ္ေလးဆိုေပမယ့္
စကၠန္႔တံ တစ္ခ်က္ခ်က္တိုင္း
တေျမ႕ေျမ႕နဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့အခါ

ေျဖစရာတရားေတြ အရာမထင္ဘူး
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားၾကတယ္
ဘာမဆို အေကာင္းဘက္ကခ်ည္း မေတြးနဲ႔
လင္းရွင္းတဲ့ အေတြးမွာ အဆိုးေရာ အေကာင္းေရာ
ထည့္ထားဖို႔လိုတယ္

ဒီမွာ ေမးခြန္းေတြက ခက္ရဲ႕
Who is really killed Aung San?  တဲ့
အဲ့ဒီ့အတြက္ အေျဖငါမသိဘူး
ျမန္မာျပည္ဒုတိယလုပ္ၾကံမႈၾကီးကို
တရားခံေရာ၊ သက္ေသေရာရွိေနလ်က္နဲ႔
တရားရံုးမပို႔နိုင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ တဲ့
အဲ့ဒီ့အတြက္ ငါမေျဖနိုင္ျပန္ဘူး
ဗံုသံေတြမွာ က ခဲ့ၾကတယ္
ဗံုသံေတြမွာ ငို ခဲ့ၾကတယ္
ဗံုသံေတြမွာ လဲ ခဲ့ၾကတယ္

ငါလဲ ဗုဒၶဘာသာပဲ
အရာရာကို တရားနဲ႔ေျဖလို႔ မရမွန္း
ငါသိတာေပါ့
ယန္ေပါဆတ္ေျပာတဲ့စကားနဲ႔ ေျပာရရင္
စစ္ထဲလိုက္ရမလား မိဘလုပ္ေကၽြးရမလားဆိုၿပီး
ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ လူငယ္ကို ေျဖသိမ့္စရာတရား
ဘယ္ဘာသာေရးမွာမွ မရွိပါဘူး

ဆုလာဘ္ကို ၾကည့္ေနရရံုနဲ႔
ၾကိဳးစားခဲ့ရသမွ်ကို ေမ့လိုက္ရမယ္ဆို
သဘာ၀က တရားပါေတာ့မလား
တခ်ိဳ႕ကခက္တယ္
အင္းလ်ားေတးသံကို ေမ့ခဲ့တယ္
ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးကို ေမ့ခဲ့တယ္
ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕ကို ေမ့ခဲ့တယ္

ေမ့ခဲ့ၾကတယ္
ခ်စ္ခဲ့ရဖူးသူက ေမ့ပစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး
မေမ့နိုင္ေပမယ့္ ေမ့ခဲ့ၾကတယ္
ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္

တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ရဲ႕
မိုးညအိပ္မက္ျမဴ ကိုသတိရတယ္
မိုးသည္းတဲ့ညေတြတိုင္း ဘ၀ေတြေျပာင္းခဲ့သူ
မိုးသည္းတဲ့ညေတြတိုင္း အတိတ္ေတြထဲက ထြက္ေျပးသူ
ေမာင္ျမင့္ေ၀ေခၚ ၊ ကိုသစၥာေခၚ ၊ ေမာင္ညိဳမိႈင္းေခၚ
ရုပ္ရွင္မင္းသား ေနတိုးကို မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ခ်စ္မိတယ္

ငါတို႔က်ေတာ့
ဒီလိုေရွာင္ေျပးလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ
ငါတို႔ဟာ အဖြဲ႔စည္းအသြင္ကို ေဆာင္တယ္
ငါတို႔ဟာ နိုင္ငံေရး အသြင္ကိုေဆာင္တယ္
ငါတို႔ဟာ တရားေရး အသြင္ကို ေဆာင္တယ္
ဘာကမွ ငါတို႔ကို မေျဖသိမ့္နိ္ုင္ခဲ့ဘူး
ေလွ်ာ့ၾကိဳးတစ္ခ်ိဳ႕မွာ အခု ငါတို႔
လႈပ္ရွားေနၾကတယ္

အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲတဲ့
ဘယ္သူေတြက်န္ခဲ့ၾကမွာလဲ
ခု…ျပည္လမ္းဟာ တပ္လွန္႔ေနၿပီ
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြ
ေဖာက္ထုတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ဟိုအရင္ကလို ျပည္လမ္းညေနေတြ
ေရာက္လာဦးမလား…။   ။
                   ေရႊ ၾကယ္ မိုး