Sunday, September 9, 2012

“ျပန္မရေတာ့မယ့္ တစ္ခါကညမ်ားစြာ”


မိုးတိမ္ေတြလည္း
                   တစ္ရပ္တစ္ေက်းဆီ အလည္လြန္ၾကရင္း
                   ျပန္လာနိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့…ဂ်ဴနို

                   ငါတို႔အတြက္
                   ေ၀သီေခါင္ခိုက္လြန္းတဲ့ ၾကမၼာ
                   ရာသီအဆက္ဆက္ ဥဒါန္းေတြ ေျခြခဲ့ေပါ့

                   တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
                   ေၾကးနန္း ၊ တယ္လီဖံုး ၊ စာတိုက္ ၊ အင္တာနက္ စတာေတြရဲ႕
                    ျပင္ပျခားနားမႈဆီ ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီ

                   အရင္က
                   ၾကယ္စံုလင္းလက္ခဲ့တဲ့ ညခင္းလည္း
                   အိပ္မက္ထဲေတာင္ ေရာက္မလာေတာ့ဘူး
                   ဧရာ၀တီလက္တက္ေလးကေတာ့
                   တသြင္သြင္နဲ႔ စီးဆင္းေနဦးမယ္ ထင္တာပဲ
         
                   ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္
                   လာလည္ဦးမယ္
                   ငါ ဆက္ဆက္လာခဲ့မွာေနာ္
                   အဲ့တာေတြက ပံုျပင္တစ္ခုလို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့ ဂ်ဴနို

                   မမွီ႔တမွီ သံေယာစဥ္ေတြ ရက္ကန္းလိုယက္
                   တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စိတ္ၾကိဳးေတြရစ္ေနွာင္ရင္း
                   ျပန္ဆံုၾကမယ္…ျပန္ဆံုၾကမယ္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလး
                   ခု…အလည္လြန္သြားပါၿပီ
                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး

No comments:

Post a Comment