ဇာျခည္ေခ်ာ့ေတး

ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ငိုေနမယ္ဆိုရင္ မင္းကို ပိုးေကာင္ႀကီးေတြ လာကိုက္လိမ့္မယ္ကြ

မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္…ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားေတြ မၿငိမ္းခ်မ္းနိုင္မွန္း ေခါင္းထဲမထည့္နဲ႔

မရိႈက္နဲ႔ေလ…မ်က္ရည္ေတြကို သြန္မခ်နဲ႔…ေခါင္းေမာ့ဇာျခည္…ေခါင္းေမာ့ဦး

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကပံုျပင္ေတြထဲမွာပဲ ထားနိုင္သမွ်ကို ထားလိုက္ၾကတာ ပိုေကာင္းတယ္

တစ္ခါတစ္ေလမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အမွန္တရားေတြနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္

တည္ေဆာက္ယူလို႔မရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲဆိုတာ မင္းကိုေျပာထားဖူးတယ္မဟုတ္လား

ငိုခ်င္စရာေကာင္းေနတာ အစကတည္းက

ငိုေၾကြးျခင္းက ျဖစ္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္ အေကာင္ဆံုးမဟုတ္ဘူး

တိတ္စမ္းပါ ဇာျခည္ရယ္…ဟုတ္တယ္…တို႔ေနာက္က်သြားပါၿပီ

ေနာက္က်သြားၿပီထင္ရတာမ်ိဳး ေျခကၽြံသြားၿပီထင္ရတာမ်ိဳး

ဟုတ္တယ္…ဒါမဆန္းဘူးကြ…တုံးခုလွမ္းလို႔မရတဲ့လမ္းေတြကို

သိတယ္မဟုတ္လား ဇာျခည္...ေနသားက်ၿပီးသားေတြပါကြာ

အရင္လိုအိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္မက်ျဖစ္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား

သေဘၤာေပၚမွာ ငါနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ျပန္ထိုင္လို႔ အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား

မငိုပါနဲ႔ဇာျခည္ရာ…တိတ္ပါ…မ်က္စိအိမ္ေတြကို ပိတ္လိုက္…ျပန္မဖြင့္နဲ႔ဦး

လိမၼာပါတယ္…အၿပီးသတ္ သူ႔ဘာသာသူ ယိုစီးက်သြားလိမ့္မယ္

အိမ္ေနရင္း၀တ္ အ၀ါေရာင္အိက်ၤ ီေလးနဲ႔ မင္းက သိပ္လိုက္တာပဲ

ညညေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ မင္းအမူယာေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ

တစ္ခါတစ္ခါက်မွ ကေလးဆန္ဆန္ထထရယ္တတ္တဲ့ မင္းစိတ္ေတြက သိပ္လူဆန္တာပဲ

အဲ့တာေတြအကုန္လံုး ငါ့မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္မွာ အျမဲတမ္း ျမင္ရေတြ႔ရခ်င္တာေပါ့

မငိုနဲ႔ကြာ…မင္းသိပ္ပင္ပန္းလြန္းေနၿပီ…မင္းရဲ႕ ရိႈက္သံေတြက မင္းသိပ္ယံုၾကည္လြန္းခဲ့တဲ့

ကံၾကမၼာကိုေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ေနေရာ့မယ္…ပစ္ပစ္ခါခါ နာက်ည္းေနေရာ့မယ္

တိတ္ေတာ့ေနာ္…ဟိုးမွာ ဘီလူးသရဲႀကီးေတြ ရွိတယ္

အစိမ္းေရာင္လက္တံေတြနဲ႔ ရင့္ေရာ္က်ေနတဲ့ တေစၧအိုေတြရွိတယ္

မင္းဆက္ငိုရင္ေန သူတို႔မင္းကုိ လာကိုက္စားလိမ့္မယ္

အဓိကက မင္းရဲ႕မ်က္ရည္ေတြ ေျခာက္သြားဖို႔လိုတယ္

ဇာျခည္…ဒီမ်က္ရည္ေတြ…ေမွာင္ေတာင္ ေမွာင္လုေပါ့

တိတ္ပါကြာ…ငါတို႔ရဲ႕ ေကာင္းကင္ေလး

ငါတို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေလး…ငါတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေလး

မၾကာခင္မွာ ငါမ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္ေလးဘ၀က

နႈတ္ထြက္ရေတာ့မယ္…ငါ ဘယ္လိုလုပ္ မင္းရဲ႕

အေ၀းကို ထြက္သြားရက္မွာလဲ…ဇာျခည္ရယ္

တိတ္ေနာ္…လက္ေတြ႔ေတြထဲမွာက လြဲလို႔

ဘယ္ေနရာမွာမွ ငါတို႔ မေ၀းၾကပါဘူး ဇာျခည္ရယ္

တိတ္စမ္းပါဇာျခည္…တိတ္စမ္းပါ

မင္းလိမၼာပါတယ္…မငိုနဲ႔ေတာ့ကြာ

မငိုနဲ႔ေတာ့…ေၾကာင္မဲႀကီးလာလိမ့္မယ္

သရဲၾကီးလာလိမ့္မယ္…တိတ္…တိတ္

ဘီလူးသဘက္ကိုသိလား…ဟစ္တလာကိုသိလား

မငိုနဲ႔ဇာျခည္…သူတို႔လာၾကလိမ့္မယ္

Mi 35 ေလယဥ္ပ်ံေတြကို ၾကားဖူးလား

နာဂစ္ကိုၾကားဖူးလား…ကဒါဖီကို ၾကားဖူးလား

ဗမာစစ္တပ္ကို ၾကားဖူးလား…တိတ္ပါကြာ…လိမၼာပါတယ္

သူတို႔တကယ္လာၾကမွာကြ…ေဟာ…တိတ္…တိတ္…ဇာျခည္

လိမၼာပါတယ္ကြာ…တိတ္ေတာ့ေနာ္…အမွန္တရားဟာ

အၿပီးသတ္လွပျခင္း ဟုတ္မွမဟုတ္တာပဲ ဇာျခည္

                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး

အနာဂတ္ေကာင္းကင္မိသားစု (၂)ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရ ကဗ်ာျပိဳင္ပြဲ ဆုေၾကညာျခင္း

တတိယေနရာအျဖစ္ အကဲျဖတ္အဖြဲ႕ကေန ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးကေတာ့ ကိုေရႊၾကယ္မိုး ေရးသားတဲ့ မိလိုင္ဇာ…ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္တာပဲ ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။။ ဒီကဗ်ာေလးကို ကိုေရႊၾကယ္မိုးက သူမ်ားနဲ႕မတူတဲ့ စိတ္ကူးေတြနဲ႕ ကြန္႕ျမဴး၊ေရးဖြဲ႕သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။။ လိုင္ဇာဆိုတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ ေသနတ္သံ မတိတ္ေသးခင္တုန္းက အေၾကာင္းကို စစ္ေရွာင္ဒုကၡသည္ တစ္ဦးအေနနဲ႕ ခံစားေရးဖြဲ႕ထားတယ္လို႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။။ ဘာပဲေျပာေျပာ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုေရႊၾကယ္မိုးရဲ႕ ကဗ်ာထဲကလိုပဲ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုး ခ်စ္ၾကတဲ့ လိုင္ဇာျမိဳ႕ဟာ ဒဏ္ရာေတြကိုထိုးခြင္းလို႔ လင္းခ်င္းပစ္လိုက္ဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီလို႕ ထင္ပါတယ္။။ လက္ဖမိုး၊ လက္ဖဝါး ဝိဝါဒကြဲျပားမႈေၾကာင့္ တင္းမာေနမႈေတြကို အခုဆို ညီအစ္ကိုခ်င္း လက္ေတြဆြဲလို႕ ျပံဳးျပ၊ ေျဖေလ်ာ့ေနပါျပီ။။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေတြးေကာင္းေလးနဲ႕ ကြန္႕ျမဴးေရးဖြဲ႕ထားတဲ့အတြက္ တတိယေနရာကို ရရွိခဲ့တဲ့ ကိုေရႊၾကယ္မိုးအတြက္ အထူးပဲ ဝမ္းေျမာက္မိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။။

ဆက္လက္ျပီး အကဲျဖတ္အဖြဲ႕က ဒုတိယေနရာအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးအလွည့္ျဖစ္ပါတယ္။။ အဲဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ မစံလြန္းသီ ခံစားေရးဖြဲ႕တဲ့ ♥♥♥ ေဘာင္ခတ္ထားေသာ ေတာင္တန္းေပၚမွ သစၥာတရား ♥♥♥ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။။ ဒီကဗ်ာေလးမွာဆိုရင္လည္း မစံလြန္းသီဟာ တာဝန္သည္သာ ပထမ၊ တာဝန္သည္သာ ဒုတိယ၊ တာဝန္သည္သာ တတိယဆိုတဲ့အတိုင္း (၂၄)နာရီပတ္လံုး ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတာဝန္ေတြကို ဟိုးအေဝး ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ ထမ္းေဆာင္ေနရတဲ့အတြက္ သူမအနားမွာ အခ်ိန္ေပး ၾကင္နာ၊ယုယမႈ မျပဳႏိုင္တဲ့ တပ္မေတာ္သား ခ်စ္သူဆီကို တိုင္တည္ေရးဖြဲ႕ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။။ ခံစားခ်က္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ ထိထိမိမိ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ခံစား၊ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ဆုအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။။ မစံလြန္းသီရဲ႕ ခ်စ္သူဟာလည္း သိပ္မၾကာခင္မွာ ဟိုးေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ သူ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ သစၥာပန္းေတြကို တယုတယထုပ္ပိုးျပီး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မွာပါ။။ အဲဒီအခါက်ရင္ မစံလြန္းသီအေနနဲ႕ ခ်စ္သူကို တခုတ္တရေစာင့္ေနခဲ့ေၾကာင္း "သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ …အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ ့…….. လွလွပပေလး ေျပာျပႏိုင္ပါေစ" ဗ်ာ။။ ဒုတိယေနရာကို ရရွိတဲ့ မစံလြန္းသီအတြက္ အထူးပဲ ဝမ္းေျမာက္မိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။။

အခုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ အေကာင္းဆံုး၊ အထိမိဆံုး ေရးဖြဲ႕ခဲ့လို႕ ပထမေနရာကို ရရွိခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးအလွည့္ပါ။။ အဲဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ ကိုလင္းလက္ ခံစားေရးဖြဲ႕တဲ့ သတ္ပံုမွားေရးခ်င္တဲ့ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။။ အခ်ိတ္အဆက္မိမိ ၊ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ေလးနဲ႕ ဆိုလိုခ်င္တာကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္တာေၾကာင့္ ပထမေနရာအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။။ ဒီကဗ်ာမွာဆိုရင္ ကိုလင္းလက္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္က ေသနတ္သံမတိတ္ေသးတဲ့ ေဒသတခ်ိဳ႕ဆီက စစ္ေရွာင္ဒုကၡသည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႕ ခံစားေရးဖြဲ႕တယ္လို႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။။ လက္ဖမိုး၊လက္ဖဝါး ဝိဝါဒကြဲျပားျပီး ကိုယ့္အမွန္တရားနဲ႕ကိုယ္ တင္းမာခဲ့ၾကလို႕ ေဘးလြတ္ရာသို႕ စစ္ေရွာင္ရင္း က်ီးလန္႕စာစား ဘဝနဲ႕ခံစားရေနရေပမယ့္ ေမြးရပ္ေျမကို မစြန္႕ခြာႏိုင္ရက္လို႕ ၾကားထဲက ေျမစာပင္ပမာ ျဖစ္ေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ေယာင္လာေစသည္အထိ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း အထူးပဲႏွစ္သက္မိၾကပါတယ္။။ ပထမေနရာကို ရရွိတဲ့ ကိုလင္းလက္အတြက္ အထူးပဲ ဝမ္းေျမာက္မိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။။

ဆုရရွိသူမ်ားအေနႏွင့္ အက္ဒ္မင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ႕ မခ်စ္ပန္းခိုင္ _ Futuresky-8 ထံသို႕ ဆက္သြယ္ျပီး ဆုမ်ားကို ထုတ္ယူနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။။ ဆက္သြယ္ရမယ့္ လိပ္စာကေတာ့ အမွတ္ 170 ၊ 87 လမ္းထိပ္၊ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္လမ္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။။ ဖုန္း - 0949311705 ျဖစ္ပါတယ္။။။

ကဗ်ာပန္းမ်ား ဒိထက္မက ဖူးပြင့္လန္းဆန္းႏိုင္ၾကပါေစ။။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုးသည္ မိသားစု ၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။။

ဇာျခည္ရဲ႕ အိပ္ခန္းနံရံမွာေရးထားရမယ့္ အရာေတြ(၂)

ျပႆနာတိုင္းရဲ႕ အစဟာ ငါတို႔ မ်က္လံုးေတြပဲ ဇာျခည္
တစ္ခ်က္ကေလးမွားလိုက္တာနဲ႔ လဲၿပိဳက်သြားမယ္ဆိုတာကို
သိခဲ့ၾကေပမယ့္…ငါတို႔ဟာ ကိုယ့္ေသတြင္းကို ကိုယ္ဆက္တူးခဲ့ၾကတာ
ေလွနံကိုဓါးထစ္ထားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ …ငါတို႔ျပဳတ္က်ခဲ့တဲ့ ေရစီးေၾကာင္းမွာ
ရယ္သံေတြကို ျပန္ေကာက္ယူလို႔မရေတာ့ဘူး

ဒီေလာကႀကီးဟာ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ယံုၾကည္ခ်င္စရာ မေကာင္းတာ နင္လည္းမသိ
တစ္ခုခုဆို မ်က္လံုးပါးလ်လ်ေတြနဲ႔သင္းကြပ္ … နင္ကိုယ္တိုင္က ယစ္မူးမိခဲ့တာပဲ
အိမ္တစ္အိမ္နဲ႔ အိမ္တစ္အိမ္မ်က္ေစာင္းထိုးရံုသာမက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကပါ
မ်က္ေစာင္းေတြထိုးခဲ့ၾကတာ…လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွန္တရားေတြ ေပ်ာ္က်သြားခဲ့ရတယ္

ျပာက်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အၾကင္နာေတြမွာ နင္ျပန္ေတာင္းပန္လို႔ရမယ့္
ဒုကၡမ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ မရွာေလနဲ႔…မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ျမတ္နိုးမိတာ
ဒီေလာက္အဓိပၸါယ္မဲ့မွန္းသိေပမယ့္ ငါတို႔ဟာ အိမ္နီးခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ

ထပ္တစ္ႀကိမ္ဖန္တီးၾကရဦးမယ့္ အထိအေတြ႔ေတြမွာ
ေနသားတက်ျဖစ္ၿပီးသား  ဒဏ္ရာေတြကေန ငါတို႔ေျပးလြတ္လိမ့္မယ္ ထင္လို႔လား
နွင္းဆီျဖဴရဲ႕ အေ၀းကလူတစ္ေယာက္သီခ်င္းကို ထပ္ခါတလဲလဲသီဆိုရင္း
အနံ႔အဆင္းမဲ့တဲ့ အေလ့က်ပန္းလို မ်က္လႊာခ်ၿပီး တစ္ဖက္ကိုလွည့္မိတယ္
ေၾသာ္…ပုန္းေရွာင္ျခင္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ျခင္းရဲ႕အလယ္

ျမက္ပင္ရိုင္းရွည္ရွည္ေတြ၊ တံဆိပ္ေတြ၊ အရိပ္ေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြက
ဇာျခည္ရဲ႕ အိမ္ကေလးနဲ႔ ငါ့ရဲ႕အိမ္ကေလးကို စည္းျခားပစ္လိုက္ၾကတယ္…
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲဆိုတာကို သိေနရေပမယ့္ က်ည္ဆန္ေတြက က်န္မွမက်န္ေတာ့ပဲဟာ

ဇာျခည္
ရန္ကုန္မွာ ကားလမ္းေတြျဖတ္ကူးၾကရင္း ငါတို႔မ်က္နွာမွာ
အေရးအေၾကာင္းေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းရင့္သန္လာကုန္ၾကၿပီ
နင့္မ်က္လံုးထဲက ၀ွက္ထားတဲ့အဓိပၸါယ္ ဘာေတြမ်ားလဲဇာျခည္ရယ္…။    ။
                                                                                    ေရႊ ၾကယ္ မိုး
                                                                www.shwekyalmoe.blogspot.com

ခါးသက္မႈဆိုတာလည္း အမွန္တရားပဲ ႏြားမရႊံ႕ပိတ္ကလည္း အမွန္တရားပဲ ဘာလို႔ျငင္းေနၾကတာတုန္း

ခနခနေျခကၽြံက်တတ္တာကိုက အမွန္တရားျဖစ္ခဲ့တာပဲ

ပညတ္ခ်က္ေတြထြက္သြားစမ္းပါ…ေက်ာသပ္ရင္သပ္ ေခ်ာ့ျမဴမႈေတြမွာ

ၿငိမ္ဆင္းေပးခဲ့ရေပမယ့္ လူပဲ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ ရုန္းထခ်င္တာေပါ့

ခပ္ပါးပါးရယ္ေနရတဲ့ ေနသားတက်ျဖစ္မႈေတြမွာ ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိဘူး

လႈပ္ရွားၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲရွိတယ္ ခါးသက္မႈေတြၿမိဳမက်ျဖစ္ေနပံုကစလို႔

ငါတို႔ကို တကြဲတျပားျဖစ္သြားေစတာပါ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆိပ္ဟာ

ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေျဖေဆးမရွိေတာ့ အသိတရားကိုယ္တိုင္က ေနာက္က်တတ္တာ

သိရေတာ့ ဆင္ျခင္တံုတရားဆိုတဲ့အရာကိုလည္း ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီေလ

ကိုယ့္ေျခရာေတြကိုယ္ျပန္ေမာ့ေသာက္တာပဲ သန္႔ရွင္းပါတယ္

အျဖဴေရာင္ေတြမွာ မာယာေတြအရမ္းပါတာပဲ ခေလးတို႕ရယ္

ဟြန္းသံေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ထိုးခုတ္သတ္ျဖတ္သံေတြ ရယ္သံေတြ အကုန္လံုးက

ဂီတရသေျမာက္လာမွေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ရွာေဖြရျခင္းဟာ

ေၾကာက္ဖို႔အေကာင္းဆံုးပါပဲ

လည္ေခ်ာင္းထဲကို လိုလိုလားလားစီး၀င္သြားတဲ့ အေငြ႔ေတြနဲ႔

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ေနတတ္ၿပီ ဆုေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြကို မယံုေတာ့ဘူး

တစ္ေယာက္က ေနာက္ေက်ာလံုေအာင္ သံရဂုဏ္တင္ၿပီးၿပီလားေမးေတာ့

ဘာမွျပန္မေျဖျဖစ္ပဲ လက္ထဲက စီးကရက္ေလးကိုသာ ေထာင္ျပျဖစ္လိုက္တယ္

လိုခ်င္တာရွိရင္ လာခဲ့ၾကေလ

ငါ့ဆီမွာ ေပါက္ေနတဲ့နဖူးေတြရွိတယ္

ေျမာင္းထဲမွာေတာင္ အံထပ္ေခ်ာ္ခ်င္တဲ့ ကားဘီးေတြရွိတယ္

စီစီဖတ္ရဲ႕ ေက်ာက္တံုးေတြရွိတယ္

ႏြားမရႊံ႕ပိတ္ေတြရွိတယ္

အေၾကာင္းရာေတြအကုန္လံုးကို လိုက္မမွီေတာ့ဘူးမဟုတ္လား

ဒီတင္ပဲ တစ္ခန္းရပ္ၾကပါစို႔…ေရွ႕ကျမစ္ဟာ ေဘာ္ေငြေရာင္ေတြတလက္လက္နဲ႔

ငါနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ အမွန္တရားေတြ အစုန္အဆန္ ကူးလို႔ ခတ္လို႔

ေသခ်ာတာက ဒီျမစ္ဟာ ဘယ္မိခင္နဲ႔မွ ရင္ခ်င္းမအပ္မိဘူး

ၿပီးေတာ့ ဒီျမစ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မစီးဆင္းဘူး

                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ငါတို႔ေတြဟာ ေတြးေတာေငးရီေနယံုမွ်သာ

အေပးအယူေလးကို ေတာင္းဆိုဖို႔ရာ အလွမ္းေ၀းခဲ့ၿပီလား

ရီေ၀ေလးနက္လြန္းလွေသာ ဆံႏြယ္မ်ား ေခြေခါက္တြန္႔ေၾက

နီစင္းက်ေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ား အခ်ိတ္အဆက္မမိ

တကယ္တမ္းမွာ အနွစ္သာရတည္ေဆာက္မႈ

ပံုစံအားျဖင့္ပါ မင္းနဲ႔ငါဟာ ျခားနားေနခဲ့ၾက…

တစ္ခါတစ္ေလမွာေလာက္ပဲ တို႔တေတြ မ်က္လံုးခ်င္း အဆက္အသြယ္ရ

စာမ်က္နွာေတြကို လြမ္းနာက်ေစ…အဲ့ဒီ့လို မရႈမလွ အဓိပၸါယ္မ်ား

လက္သီးဆုပ္ရင္လည္း အဆင္မေျပ…လက္၀ါးျဖန္႔ရင္လည္း အဆင္မေျပ

ဘာကမွ အဆင္မေျပ…တလိပ္ၿပီး တလိပ္ စီးရက္ေငြ႔ေတြ ေထာင္းေထာင္းထ

စိတ္ဓါတ္ေတြ မီးခိုလိုအူ… ေရႊေရာင္ေတာက္လက္ေနေသာ ဆံပင္အေခြေခါက္မ်ားဆီ

နီကိုဒင္းေငြ႔ေတြကိုမႈတ္ထုတ္…ပံုျပင္ေတြထဲမွာ ၾကားၾကားဖူးေနၾက မင္းသမီးတစ္ပါးလို

သူမရဲ႕ တည္ၿငိမ္မႈမ်ား…လည္ျပန္ၾကည့္ေသာ အၾကည့္စူးရဲရဲမ်ားထဲ ေနေရာင္ကိုအံတု

ေျခလွမ္းေတြပိုသြက္ခဲ့ၾက…ပိုေနာက္က်ခဲ့ၾက…ငါတို႔ရဲ႕ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း

ငါ့အတြက္ အဲ့ဒီ့သူမရဲ႕ ဆံပင္ေတြမွာ ခင္၀မ္းရဲ႕ ‘ျပည္မွာေဆာင္း’ ၊ ‘ပန္းခရမ္းျပာ’

‘နွင္းဆီျဖဴရဲ႕အေ၀းကလူတစ္ေယာက္’ စသည္တို႔ မိႈင္းမိႈင္းညိႈ႔ညိႈ႔တြဲလဲခိုလို႔

ငါ့ရဲ႕ အ၀ါေရာင္ေလးဆီ ခုခ်ိန္ထိ မရနိုင္တာေတြမကုန္ေသးဘူးလား ေမးေမးေနမိ

တစ္ကိုယ္လံုးျပာေ၀…ခုနွစ္ရက္စာေလာက္ ေခ်ာင္က်ေနတဲ့ မ်က္တြင္းေတြလည္း အသံတိတ္

ဟင္းလင္းျပင္ဆန္ဆန္လမ္းသြယ္ေလးထဲ ရန္သူသဖြယ္ေငးရီမႈေတြကလည္း

ငါရွိေၾကာင္း ငါ့ကိုယ္ငါ ေသခ်ာေစ…ညဆိုရင္ ၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း သူမကိုေတြးေတာ

ဟိုးအရပ္ေတြဆီ ေ၀းကြာျခားနား…ၾကယ္ေတြေအာက္မွာ သူမလမ္းေလွ်ာက္ေနမယ္ဆိုတာပဲ သိရ

အရင္လို ေန႔ေန႔ညည ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ငါတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ရေတာ့မယ္ မထင္ဘူး

အရင္လို မင္းေရခပ္ဆင္းတဲ့အခါ ဂရုတစိုက္ ေငးၾကည့္ေနေပးမယ့္ ငါလည္း မရွိေတာ့ဘူး

အရင္လို စက္ဘီးနက္ျပာေလးရဲ႕ ေျခနင္းသံေတြကလည္းဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္မရေတာ့ဘူး

                                                                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး

ဇာျခည္မ

ေအးစက္ရီခိုးေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြထဲကပဲ

ငါတို႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေသလုေမ်ာပါးေတြ႔ရွိ

ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ျပန္ျပက္ရယ္ျပဳမိၾကေတာ့လည္း

ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မရွင္သန္နိုင္ၾကေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္း

ဇာတ္လမ္းေတြဟာ ထိကရုန္းဆန္ဆန္ ကိုင္းညြတ္သြားၾက

ပံုျပင္လို အသိတရားမ်ားထဲ ငါတို႔ ခနခနျပန္လည္ေတြးေတာ

အထိအေတြ႔ေတြ ဘာတစ္ခုမွမရွိ…တ၀ဲ၀ဲနဲ႔ မ်က္စိလည္

နာက်င္ေနၾကရတယ္လို႔ သိေနရတာက ပိုၿပီးဆိုးရြားေစခဲ့

မိသားစုနွစ္စုကိုယ္စီခို၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ တံဆိပ္ေတြကြဲျပားျခားနား

အ၀ါေရာင္စပို႔ရွပ္ေလး…ငါ့လက္သီးဆုပ္ေတြကို ေျဖေလ်ာ့က်ေစ

လြတ္လပ္အေတြးအေခၚေတြမွာတင္

ရယ္သံေတြက အရင္လိုမလြတ္လပ္ၾကေတာ့ဘူး

နႈတ္ခမ္းေကြးေကြးနဲ႔ အျပံဳးပါး…ရုန္းကန္ေနရတဲ့စကားလံုးေတြ

ျပာမိႈင္းညိႈ႔တက္ …ျငင္းဆန္စရာလည္းမရွိ…လက္ခံစရာလည္းမရွိ

အတြန္႔အေၾကလုပ္ပစ္လိုက္တဲ့ သူမရဲ႕ ေရႊေရာင္ဆံပင္လြင္လြင္ေလးေတြထဲ

ငါ့ အမွန္တရားေတြေပ်ာက္ဆံုး…ေအးစက္မာေက်ာတဲ့ ျမင့္ျမတ္မႈပံုစံေတြနဲ႔

တစ္ခုခုကို စဥ္းစားေတြးေတာယံုနဲ႔ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္လို႔ရ

ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းမျပည့္စံုမႈမ်ားကစလို႔ တေလွ်ာက္လံုး

ငါ့ကိုေစာေစာစီးစီး တိုက္ပြဲက်ေစခဲ့…(၅)နာရီ (၂၀) သေဘၤာေခါက္ထက္

ပိုမိုေနာက္က်…တစစကြာလွမ္း…အိမ္အျပန္လမ္းေတြက တုန္လႈပ္ဖြယ္

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့

အာသာရင္းဘိုးက ဆိုဖီလီယားလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္နိုင္တဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးကို

ငါက ဇာျခည္မ လို႔ နာမည္ေပးလိုက္မိတယ္

                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး