မိုးတိမ္ေတြညိဳမဲလာရင္
ပိတ္ထားရတဲ့ ေလွဆိပ္ေလးလို
အမွန္တရားဟာ ဘယ္တုန္းကမ်ား
အခြင့္သာခဲ့လို႔လဲ
ဘယ္သူမွ ဒီအတိုင္းပဲ
မထားခဲ့ၾကပါနဲ႔
ရိုးသားတဲ့ မျဖဴစင္ကို ကူပါ
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးမယ့္
လက္ခုပ္သံေတြအစား
မျဖဴစင္အတြက္
ေဆးေတြကို ေပးပါ
သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေၾကာက္ခဲ့ၾကသလို
အခက္အခဲဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ
တရားမွ်တမႈမရွိခဲ့ေပမယ့္
ေသာက္ေနက် ေဆးလိပ္ေလးနဲ႔
လျပည့္ညကို ကုန္ဆံုးရဲသလိုမ်ိဳး
လဲက်ရင္ျပန္ထဖို႔ ျပန္ခုခံဖို႔
မျဖဴစင္အတြက္ ေမာင္ရွိေနတယ္
ကုပ္ကိုပင္အို လြမ္းရိပ္ညိဳ ဆိုလား
ေဟာဒီ့လမ္းကေလးရဲ ႔ အံု႔ဆိုင္းမႈေအာက္မွာ
ဟိုဘက္ကမ္းကမျဖဴစင္အတြက္
ဒီဘက္ကမ္းက ေမာင္ ရွိေနတယ္
အနာတျခား ေဆးတျခား
ေလာကေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
ဘယ္ေတာ့မွ ထာ၀ရမဆန္တဲ့
မျမဲျခင္းေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္း
မျဖဴစင္ရဲ ႔ျဖစ္တည္မႈအတြက္
ဒီဘ၀မွာ ေမာင္ရွိေနတယ္
ေရေျမျခားမႈေတြ
အနာမရင္းဖို႔ ဒီေဆာင္းမွာ
ကိုက္ခဲမႈမွန္သမွ်
တြန္းလွန္ရင္း
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္ရွိေနတယ္
(၂)
နန္းဆန္တာ ေခတ္မွီလာသလို
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ဟန္ေတြ ကဗ်ာဆန္လာခဲ့တယ္
ဂႏၱ၀င္ထဲက မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္လိုလည္း
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖဴေဖ်ာ့ႏြဲ႔ေနွာင္းလာတယ္
ထင္ထင္ရွားရွားျဖဴစင္လာတဲ့အခါ
လိုခ်င္တဲ့အေရာင္ကို ျခယ္ၾကဖို႔
လူေတြက မျဖဴစင္အနား
က်ည္ေတာက္စြပ္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
တိုးကပ္လာတာ ဘယ္ခံနိုင္ပါ့မလဲ
ယုန္နဲ႔အတူေျပးရင္း
ေခြးနဲ႔အတူလိုက္ေနတဲ့
လူေတြရဲ ႔ နံရံႀကီးကို
ေမာင္တို႔အျမစ္ေတြက
အက္ေၾကာင္းထေစခဲ့ၿပီ
ဒီအျမစ္ေတြကို ခုတ္ျဖတ္ဖို႔ရာ
သူတို႔ရဲ ႔ လက္ေတြဟာ
ေသဆံုေနးခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို
လူေတြက ေငြေၾကးနဲ႔ ၀ယ္ၾကမွာ
ႏြား (၃)ရွည္းလား
လယ္ဧက (၂၀)လား
ေငြသိန္း (၂၀)လား
ေနကြယ္ကြယ္ခ်င္း
ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတဲ့
မျဖဴစင္ရဲ ႔
လက္ေကာက္၀တ္
ေသြးေၾကာထဲ
ေမာင့္မီးခိုးျဖဴေတြ
နီေဆြးစီး၀င္သြားတဲ့ေန႔မွာ
ေဟာဒီ့ေလာကကို
ေမာင္တို႔နိုင္ခဲ့တာေပါ့
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္သြားရမိမတတ္
မာယာပန္းေတြ ေ၀ေနတဲ့
လူ႔ယႏၱာရားၾကီးက သူေျခြခ်ေပးတဲ့
မီးပြါးေတြကို ငံု႔မနမ္းရေကာင္းလား
ေဒါသထြက္လို႔ ရန္ကုန္ျမစ္ကို
ပိုက်ယ္သြားသေယာင္
ဆြဲဆန္႔ပစ္လိုက္တယ္
(၃)
ေဆးလိပ္ေတြနဲ႔မွ
ေနေပ်ာ္တယ္လို႔ ေျပာျပရင္း
စိုးရိမ္တတ္တဲ့ မျဖဴစင္ရဲ ႔
မ်က္၀န္းညိဳညိဳေတြမွာ
နွစ္ေယာက္သားသံေယာစဥ္ေတြ
ေမာင့္ေၾကာင့္ ေရာဂါရကုန္မွာ
စိုးရိမ္ေနတယ္
မျဖဴစင္
ၾကည့္စမ္းပါဦး
ေမာ့ၾကည့္လို႔ ျမင္ရတဲ့
ေကာင္းကင္ဟာ
ေမာင္တို႔ အရိုင္းေခတ္ႀကီးေပါ့
ၾကမၼာရိုင္းေတာ့
ဘယ္လိုအလွတရားမ်ိဳးကိုမွ
လူသားဆန္ဆန္ မဆက္ဆံတတ္ဘူး
၅၀၅ (ခ) လား
(၁၈) လား
ေျပာစမ္း
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ျဖဴစင္ျခင္းကို
ဘယ္ပုဒ္မတပ္ၿပီး
ဖ်က္ဆီးနိုင္မယ္တဲ့လဲ
အလႊာလိုက္ျမင္ေနရတဲ့
နႈတ္ခမ္းပါးမွာ
နာက်င္ေနတဲ့
မ်က္စိသူငယ္အိမ္အတြက္
ၾကယ္ေတြေ၀ေနတဲ့
သီခ်င္းေတြရွိမွန္း
ေမာင္သိတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
မေမ့မေလ်ာ့ ရွင္သန္ၾကရင္း
ျမစ္တစ္ဖက္ျခားရက္စြဲေတြမွာ
မျဖဴစင္၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့
ဂ်ိဳးသိန္းေဆးေပါ့လိပ္ေလးေတြနဲ႔
ကဗ်ာပန္းေတြ ဒို႔ေက်ာင္းအရိပ္ေအာက္
ဖူးဖူးရြရြ ၀င့္ေ၀ခဲ့တာေပါ့
အဇဋာ ဘယ္ေလာက္ငိုငို
ရင္ထဲက မိုးေတြ ၿပိဳမက်မိဖို႔ပဲ
အေရးႀကီးတယ္ မဟုတ္လား မျဖဴစင္
ဒလျမစ္လို႔ပဲေခၚေခၚ
ရန္ကုန္ျမစ္လို႔ပဲေခၚေခၚ
ေမာင္တို႔ၾကားက
ဇင္ေယာ္ေတြ ကဗ်ာဆန္ဆန္
ေတာင္ပံခတ္တတ္ပံုကို
ၾကည့္စမ္းပါဦး
(၄)
ရင္ဘတ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ
နွင္ေတြ ေ၀ေန ေ၀ေန လူ႔၀န္းက်င္ဟာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေျခာက္ခန္းရင္း
စိတၱဇဟာ နွစ္ေယာက္သားကို
ေသြးလန္႔လာေစတယ္
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ရြာအ၀င္ ပံုျပင္ေတြကို
ေတာထုတ္လို႔ရရင္ ေမာင္ကိုယ္တိုင္
သံပံုးေတြတီး ဟိုးအေ၀းကို
ေမာင္းထုတ္ျပခ်င္တယ္ဆိုတာ
ေမာင္ခင္တြယ္ရတဲ့
ေမာင့္အတၱ အစစ္အမွန္ပါပဲ
ေလာကဓံကို မေပြ႔ပိုက္ရင္ေတာင္
ေလာကဓံက ေမာင္တို႔ကို လာ ေပြ႔ပိုက္မွာပဲ
မိသားစုအေရးေတြ ၾကမ္းတမ္းေနၿပီလား
က်မ်က္ရည္ေခ်ာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ပါးျပင္ေလး
ေမာင့္ကို အျမဲတမ္း နာက်င္ေစတယ္
ဘ၀နဲ႔ ဆႏၵ တစ္သားထဲ မက်လည္း
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းေတြ အထပ္ထပ္ဆီ
ေလွ်ာက္လည္ေနၾကဦးမယ္
အိပ္မက္အလြန္က စိတ္ကူးအိမ္မွာ
အခ်ိန္နာရီေတြ ထပ္တူျဖစ္ေနၾကဦးမယ္
ဒီကမၻာကို
ေမာင္ဖန္တီးခဲတာ မဟုတ္သလို
မျဖဴစင္ဖန္တီးခဲ့တာလည္း မဟုတ္ခဲ့
အမ်ားသူငါ ေျပာျပသလို
ထာ၀ရဘုရားရဲ ႔ ဖန္တီးမႈမွာ
ဘ၀ေတြကို လံုးပါးပါးခံရမလား
ထူးခတ္ခံေနရတဲ့ ဘ၀မွာ
ေျမနိမ့္ရာ လွံထပ္စိုက္ခဲ့ရသလို
ဘယ္ဗ်ိဳင္းမွ မနားပဲ ေလရိုင္းေတြေ၀ွ႔တိုင္း
ေပါက္ပင္ေတြလို ကိုင္းညြတ္ခဲ့ရတယ္
ပန္းတိုင္ကို မေရာက္လည္း
ေနပါေစေတာ့
အတိတ္မွာ စြဲက်န္ရစ္ခဲ့မယ့္
ဒီေန႔ေတြမွာပဲ ေနခဲ့ၾကမယ္
ခႏၵာကိုယ္ေတြ က်န္မေနခဲ့ရင္ေတာင္
ေမာင္တို႔ရယ္သံေတြ ကဗ်ာေတြ အားလံုး
ဒီေျမက ေျမသားေျမမႈန္ေတြနဲ႔အတူ
က်န္ခဲ့ရမယ္
ကံၾကမၼာဆိုတာကို
ဖန္တီးခံလူတန္းစားေတြ
လြန္ဆန္ခြင့္မရွိဘူးဆိုရင္လည္း
ရ၀မ္ဒါက ဘ၀ေတြလို
လည္စင္းေပးလိုက္ၾကမယ္ေလ
မၿမဲျခင္းတရားမွာ
ေမာင္တို႔ခံစားရသလို
ထာ၀ရဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္
တန္ျပန္ခံစားရပါေစသား…။
(၅)
ဒီအခ်ိန္
ပိုက္ဆံငါးသိန္းရွိရင္
ဆူးေလတံတားေပၚတက္
လာသမွ်လူေတြကို
ပိုက္ဆံေတြ ေ၀ေပးမယ္ဆိုတဲ့
ေမာင္လို လူစားမ်ိဳးအတြက္
သက္ျပင္းေတြ
ဘယ္နွကုေဋေလာက္
ေၾကြက်ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ မျဖဴစင္
တစ္ခ်ိန္က်ရင္ မီးေတာင္တစ္လံုး
ေမာင္တို႔ဘက္ျခမ္းမွာ ေပါက္ကြဲထြက္လာမွာ
မျဖဴစင္မေၾကာက္ေပမယ့္
ေျခတစ္လွမ္းကၽြံခဲ့ဖူးတဲ့ေမာင္က
တတိတိနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ခံေနရတယ္
အသက္ရႈေနေသးသ၍
မွားယြင္းခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ
သိေပမယ့္
မျဖဴစင္ရဲ ႔ ဘ၀ထဲ
ကၽြံက်ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့
ေမာင္ဟာ
အဲ့ဒီ့လို ကၽြံက်သြားခဲ့ရင္
မျဖဴစင္မ်ား နာက်င္ရဦးမလား
ေတြးပူမိတယ္
ေရပံုးေလးနဲ႔ ေရသြားငင္ေလ့ရွိတဲ့
လိႈင္ရီရီခံတပ္ကေလး ခုအေ၀းမွာ
မျဖဴစင္ေကာ သြားလည္ဦးမွာလား
သံသရာဆိုတာ တကယ္ရွိခဲ့ရင္ဆိုၿပီး
ေရာဂါေတြတိုးလာေနလိုက္တာ
လက္ေခ်ာင္သြယ္သြယ္ေလးထဲ
ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ ျမစ္ျပင္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီရင္း
အနာဂါတ္အတြက္ ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ အားလံုးအတြက္
ေမာင္လာၿပီ
ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ လမ္းကေလး
ေငးရီၾကည့္လို႔ရတယ္
ကဗ်ာဆန္တဲ့ သီခ်င္းကေလး
နားေထာင္တိုးညည္းလို႔ရတယ္
ဒီဘ၀ဒီကာလထဲ
အတိတ္ကပန္းေတြ ပြင့္ဳၿမိဳင္ေနရမယ္
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ
ေနာက္ဆံုးစစ္ေျမျပင္ကို
ထြက္မယ့္
စစ္သူရဲေကာင္းလို
ေမာင္လာၿပီ
ခ်စ္ရပါေသာ ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ
(၆)
ျခံထဲ ေခ်ာင္းငံေရေတြ
လွ်ံတက္လာတုန္းက
အေတြးေပါက္ၿပီး ေရးထားတဲ့
ကဗ်ာအပိုင္းအစေလး
နွစ္ေယာက္သားအလယ္ေခါင္မွာ
သံနဲ႔ရိုက္ထားလိုက္ပါလား
ကမၻာေျမတစ္ေနရာက
ေျမစာပင္ဘ၀ေတြကလည္း
နူးညံ့တတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့
စကားပံုေတြကို
အသက္သြင္းပစ္ခ်င္ေသးတယ္
နွစ္ေယာက္သား ၾကားက
ျမစ္ေၾကာင္းေလးေပၚ
ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြကတဆင့္
ေျပာမျပျဖစ္ေသးတဲ့
စကားေတြပ်ံတက္သြားတာရယ္
တစ္ေယာက္အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညမွာ
တစ္ေယာက္အိပ္မရဘူးဆိုတာေတြရယ္ဟာ
ယံုတမ္းစကားေတြမွ မဟုတ္ေတာ့တာ
လူေတြကညစ္ေထးေနတယ္
ညီမေလးက မလိမ္မာဘူးဆိုတဲ့
မျဖဴစင္ရဲ ႔ သက္ျပင္းေလးနဲ႔
ေမာင့္ေလွေလးကို အျပင္းေလွာ္ခဲ့တယ္
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီေလ
ကမၻာေပၚမွာ ရွိရွိသမွ်ေသာ
မီးေတာက္ေတြလို အစြမ္းကုန္ေတာက္ေလာင္ဖို႔
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ခ်စ္တဲ့ေမာင္လာၿပီ
အလင္းေရာင္ စိတၱဇမွာ
အေမွာင္ေဘာင္ဘင္ေတြ
ခက္ထန္ေနၿပီလား
ေမာင္လာၿပီေလ
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ
(၇)
လိႈင္းရဲ ႔ အရိပ္ဟာ
အမွန္တကယ္ေတာ့
အိပ္မက္ျမဴေတြ မဟုတ္တန္ရာ
ဒီလို ပင့္သက္ရိႈက္လိုက္ရံုနဲ႔
ဘယ္လို ေက်ာက္ေတာင္ေတြ
အံတုတင္းခံနိုင္ပါ့မလဲ
စိတ္ကိုရြက္ကုန္ဖြင့္ေျပးေတာ့
ဒ႑ာရီကမၻာထဲ ပံုျပင္ႀကီးတစ္ပုဒ္
ျဖစ္သြားတာေပါ့ မျဖဴစင္
အိပ္မက္ေတြ
ၾကယ္လိုေၾကြသြားတာ
ၾကည့္ခ်င္ေသးလို႔လား
ေမာင္တို႔ေခတ္ကိုက
စုန္းစုန္းနစ္သထက္ နစ္ခဲ့တာ
အမ်ားေသာက္တဲ့ မိုးခါးေရထဲ
ေမာင္တို႔ အေသြးအသားေတြ
ခါးသက္မသြားဖို႔ပဲ လိိုမယ္
အေမွာင္သန္းရံုကေလး
ပတ္၀န္းက်င္ကို ျဖတ္ကူးၾကည့္ေတာ့
မျမင္ရျခင္းမွာ ျမင္ရျခင္းေတြ
က်ဆံုးနိုင္ေၾကာင္း
သတင္းရတယ္
ေ၀းတယ္ဆိုရံုကေလး
ဘ၀ကို က်ီစယ္ၾကည့္ေတာ့
မ်က္ရည္မထြက္တဲ့ ငိုေၾကြးျခင္းဟာ
ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြကို
အသက္မဲ့ေစေၾကာင္း
သိလိုက္ရတယ္
ေခတ္ႀကီးကလွည့္ဖ်ားလိုက္
စိတ္ကစိတ္ကို လွည့္ဖ်ားလိုက္နဲ႔
သံေယာစဥ္အမွ်င္ေတြ
တန္းသထက္ တန္းလာရင္း
တစ္ဖက္မွာ ေလာကဓံဟာ
အေပ်ာ့ဆြဲဆြဲလို႔
ရံႈးနိမ့္ျခင္းနယ္ပယ္ကို
ခ်ဲ ႔ထြင္ေနတယ္
ငယ္ငယ္တည္းက
စိတ္ကူးထဲအခါခါသာခဲ့တဲ့
အျဖဴေရာင္ေလးအတိုင္း
ေတြးေတာသာယာနိုင္ဖို႔
ေမာင့္ကို အျဖဴေရာင္လို႔ပဲ
သေဘာထားေပးပါ
မျဖဴစင္ေပးခဲ့တဲ့
ေဗဒါေရာင္ေဘာ့ပင္ေလးဟာ
ေမာင့္ရင္ထဲက
အျဖဴေရာင္ေတြကို
အျမဲတမ္း ကဗ်ာျဖစ္ေစခဲ့တယ္
(၈)
ဓနိမိုးထရံကာေလးထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္
ဂူနန္းသမွ် ေႏြးေထြးတဲ့ တိုက္တာထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ရင္ခုန္သံကမွ ေဟာဒီ့ေခတ္မွာ
ႀကိဳးညွိလို႔ရတဲ့ ဂီတျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး
မ်ဥ္းေကာက္ေတြနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းခ်ထားတဲ့
နိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္သူမွ မ်ဥ္းေျဖာင့္ျဖစ္ခ်င္လို႔
မရဘူး ဟုတ္တယ္မလား မျဖဴစင္
သတၱိရွိတယ္ဆိုတာ
ဘ၀ကို ဘ၀နဲ႔ ရင္းၿပီးမွ
ခႏၶာကိုယ္ နာက်င္ရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳး
ဟင့္အင္း
ဒီဘက္က ဘ၀ေတြမွာ
ေမာင့္ကို စစ္ရံႈးခြင့္ေပးၿပီး
အျဖဴစင္ရဲ ႔ အျဖဴေရာင္ကို
ထာ၀ရေပြ႔ဖက္ခြင့္ ျပဳလိုက္ေတာ့ေနာ္
အေရျပားတစ္ခုလံုး ေဖာက္ခ်လိုရင္
ေရႊေရာင္ဆံပင္ ေကြ႔ေကြ႔၀ိုက္၀ိုက္ေအာက္က
ေရၾကည္အိုင္မ်က္၀န္းကေလး
ထည့္ေဖ်ာ္ထားတဲ့
ဘယ္ေလာက္က်ဲက်ဲ ရနံ႔မျပယ္တဲ့
ေကာ္ဖီေတြ စီးက်လာမွာ ေသခ်ာတယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ
အိပ္စက္နည္း အသစ္ေတြလား
စိတ္ကို ဖမ္းမမိခင္
ေလးေလးလံလံ လႈပ္ရွား
ညရဲ ႔ အေသြးအသားေတြ
စိတ္စိုထိုင္းမိႈင္းလာရင္း
ဇန္န၀ါရီဟာ
ျမန္ျမန္ဆန္န္
ၿပီးဆံုးသြားသေယာင္
လွည့္စားခံေနရတယ္
ေမာင့္ရဲ ႔ေသြးညိဳေရာင္
လက္ေခ်ာင္းေတြ
ဒီေျမမွာ စစ္တံခြန္ေတြ
ရုတ္သိမ္းၿပီးသြားသည္အထိ
အသက္ဓါတ္က်န္ရွိဦးမလား
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
မျဖဴစင္ကိုလိုခ်င္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့
ဒီလက္ေတြ ၿမဲၿမံေနခဲ့တာေပါ့
လူေတြ
ဘယ္ဘာသာတရားကို
ကိုးကြယ္ၾကပါေစ
အမွန္တရားမွာ
ကၽြန္ေတာ္သည္သာ
ျဖဴစင္သူျဖစ္ရမည္ေပါ့
ဘယ္ေလာက္
ၾကည္နူးစရာေကာင္းသလဲ
မျဖဴစင္
ဒါေပမယ့္ ေဟာ့ဒီ့
အစိမ္းေရာင္ေခတ္ႀကီးမွာ
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအမည္ေတြ
ခံၾကရင္း ေမာင့္ဘ၀ဟာ
အႀကိမ္တစ္ရာမက
ရံႈးခဲ့ၿပီးပါၿပီ
ျဖဴစင္သူေတြ
ရံႈးနိမ့္ထြက္ခြါရတဲ့
ေလာကတဲ့လား
ကိုခင္၀မ္းသီခ်င္းေလ
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး
ညည္းမိတယ္
(၉)
ေဆးခါးတစ္ခြက္ေပမယ့္
အထိအေတြ႔ေတြဟာ အားပိုရွိလာသလို
ေဟာဒီ့သံသရာပတ္လမ္းကို
စြန္းထင္းခံရယ္သံေတြက
လွပတဲ့ အလွတရားျဖစ္ေအာင္
ေခ်ာ့ျမဴလို႔ ေရွ ႔ဆက္ဖို႔အားေပးလို႔
ေမာင္လာၿပီ မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီ
လွမ္းမျမင္နိုုင္တဲ့
နဂါးေငြ႔တန္းေတြ အဆံုးထိ
ေလွ်ာက္လမ္းကေလးဟာ
ရွည္လ်ားသထက္
ရွည္လ်ားလာရင္း
မျဖဴစင္ေရ
ေမာင္လာၿပီေလ
ခ်စ္တဲ့
ေမာင္လာၿပီ
အေ၀းကို အနီးျဖစ္ေအာင္
ေမာင္လာၿပီ
အလြမ္းကို အနမ္းျဖစ္ေအာင္
ေမာင္လာၿပီ
မျဖဴစင္ေရ…။ ။
ေရႊၾကယ္မိုး
No comments:
Post a Comment