လွလွပပရယ္ေမာ
ျဖတ္သန္းခ်င္ေပမယ့္
မလိမ္မိုးမလိမ္မာ
နိုင္ငံေတာ္ေအာက္မွာ
ကိုယ္တို႔ဘ၀ေတြ
မိုးမွလင္းပါ့မလား ညီမေလး
မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့
အရာေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ထားပါ
ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ
ဟိုဟိုဒီဒီ အဆက္မျပတ္ ၀ဲပ်ံက်
ေမွ်ာ္လင့္ရာမဲ့
နာက်င္က်ည္ဆန္မ်ား
တိမ္တိုက္ေတြလိုေလ
ဘယ္နားသြားမလဲ
ဦးတည္ရာမရွိ
လမ္းျပေျမပံုမ်ား ေဟာင္းႏြမ္းသြားၿပီ
ညီမေလးရဲ႕ လက္ခ်င္းတြဲထားလိုတဲ့ အလင္းတံခါးမ်ား
ကိုယ္ေၾကာင့္
ေမွာင္မိုက္ခဲ့ေလသလား
ပုခံုးထက္က
၀တၱရားမွာ ညီမေလးလည္း နာက်င္ခဲ့ရတယ္
ဘာကို
ေရြးခ်ယ္နိုင္မွာတဲ့လဲ
ၿငိတြယ္ျခင္းမွာ
ဘယ္တရားဓမၼမွ အသံုးမ၀င္ေတာ့
မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္သစၥာလမ္းမမ်ား
အတိုက္ခံရတယ္
စိတ္ထဲပဲ့တင္ထပ္ေနေပမယ့္
အၾကည္လင္ဆံုး
ၾကားရတာက
ခ်က္ခ်င္းလိုလို ေၾကြက်သြားတဲ့
ရယ္သံခပ္ပါးပါးေတြပဲ
ေတြးလို႔မရနိုင္တဲ့
ဇာတ္သိမ္းေတြနဲ႔ အရာရာကို
အားတင္းထားစမ္း
အရင္ကလို စာေတြသင္ေပးမယ္
ပံုျပင္ေတြနားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္
ပံုျပင္ေတြ ေျပာျပမယ္
ကိုယ္တို႔ဟာ
ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို အတိတိနာက်င္ေနရတာကို
ငံု႔ခံေနရမတဲ့လဲ
(၁)
အရာရာဟာ
ပ်က္သုဥ္းျခင္းဆိုေပမယ့္
ရွိရွိသမွ်ဒိုင္းေတြနဲ႔
ခုခံဖို႔ပဲအျမဲေတြး ညီမေလး
ရက္တစ္ေထာင္လား
ရက္တစ္ေသာင္းလား
ကြာေ၀းျခင္းမွာ
တစ္စကၠန္႔ကလည္း
တစ္ကမၻာျဖစ္တယ္
ယဥ္ေက်းတတ္ဖို႔သင္ရင္း
ဆိုးႏြဲ႔ခဲ့ရတယ္
ပတၱျမားေရာင္
အဆီအနွစ္နဲ႔ ညေနဟာ
သရိုးသရီျဖစ္ေနတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလံလႊင့္ရင္း
သဲေတြနဲ႔
ဆင္ေျခေလွ်ာေလးဆီ ေလွ်ာဆင္းလာတယ္
ညီမေလးရဲ႕ ဆံပင္ေတြလည္း၀ဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြလည္း၀ဲ
ေလထဲမွာ
ေဆာက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ျဖစ္လိမ့္နိုးနိုးေပါ့
ပထမပိုင္းနဲ႔
ေနာက္ဆံုးပိုင္းကို ရုပ္ရွင္ေတြလို
သိပ္ကြာဟပစ္လိုက္ဖို႔
မစဥ္စားနဲ႔ ညီမေလးေရ
တစ္သားထဲက်မႈဆိုတာ
နာက်င္ေနၾကခ်ိန္မွာ
သိသာတာကလား
ညီမေလးလိုမ်ိဳး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရယ္ေမာဖို႔
တစ္ခါက
ကိုယ္ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္
ခုေတာ့
ညီမေလးက ငိုေၾကြးျခင္းဆိုရင္
ကိုယ္က
နာက်င္ျခင္းေပါ့ ညီမေလးက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုရင္
ကိုယ္က
ေအာင္နိုင္ျခင္းေပါ့ ဒဂၤါးျပားတစ္ဖက္ထဲမွာပဲ
ပစ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့
အေသြးတူအေရာင္တူဘ၀ေတြ
ကိုယ္တို႔
ဘယ္လမ္းေရြးၾကမလဲ
ခံတပ္ကေလးမွာ
တေရြ႕ ေရြ႕ နဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္သလို
ျဖစ္မလာရတဲ့ ပံုျပင္ေတြ
တံတိုင္းျဖစ္လာတယ္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ေကာ
ဘာထူးမွာလဲ
အရွိကို
အရွိအတိုင္းလက္ခံဖို႔
အင္အားႀကီးသူေတြနဲ႔
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္
ေခါင္ေအးေအးနဲ႔
အရာရာကို
ရင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္
သည္းခံနိုင္ရမယ္ ညီမေလး
(၂)
ညီမေလးကို
ကိုယ့္ေလာက္ ဘယ္သူကမွ
အလွမ္းေ၀းေစခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး
မီးခိုးေတြလို
မႈန္မိႈင္းမႈေတြ စိပ္လာေလေလ
တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚသံေတြ
ေမာပန္းလာေလေလပဲ
သိလား
ရာဇ၀တ္သားေတြမဟုတ္ေပမယ့္
ရာဇ၀တ္ဒဏ္သင့္ခဲ့ၾက
ဘယ္အရာေတြကမ်ား
ငါတို႔ကို အပင္ျမင့္ နန္းဆန္ေစမွာလဲ
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့
ဘ၀မွာပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္
ခုခံၾကစို႔ရဲ႕
မုန္တိုင္းကထန္
ဒီေရကတိုး
ညီမေလးရဲ႕ ကိုကို ညအေမွာင္မွာညိႈး
မ်က္စိေရွ႕ မွာတင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ရင့္ေရာ္ခဲ့ၾက
ညီမေလးလည္း
ရာသီမွားပြင့္တဲ့
ပိေတာက္ေတြနဲ႔
လိႈင္လိႈင္သင့္
ရင့္ရင့္သန္ခဲ့ေပါ့
ကိုယ္တို႔ေရြးတဲ့လမ္းမို႔
ကိုယ္တို႔သြားရမယ္
ညီမေလးရဲ႕ ခံတပ္ကေလး ကိုယ့္ေၾကာင့္
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့သလား
တစ္ခါကရာဇ၀င္ထဲမွာ
အႏၶလူမိုက္ေတြရဲ႕ ေသြးနဲ႔
ရက္ေဖာက္လွပခဲ့တဲ့
ဧကရီမတစ္ပါး ရွိခဲ့ဖူးတယ္
မိုးမၿပိဳေပမယ့္
စိတ္ကူးေတြ
ကမၻာလို
ၿပိဳပ်က္ခဲ့တယ္
ညီမေလးလည္း
လက္အစံု လိႈင္းထန္မာေၾကာ
ရဲတင္းသထက္ရဲတင္းရင္း
ေရွ႕ တိုးၾကမယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြမွာ
သူရဲေကာင္းဆန္တဲ့
သူပုန္မေလးျဖစ္သြားတယ္ တူရဲ႕
ဘယ္မွန္းမသိေပမယ့္
တစ္ေန႔ေတာ့
ျခားနားၾကမွာပဲ
သြားေတာ့မယ္လို႔
နႈတ္မဆက္ရက္ေပမယ့္
မိုးမလံုနိုင္ငံေတာ္မွာ
မိုးမလင္းမခ်င္း
ညီမေလးကို ထားခဲ့ရလိမ့္မယ္
(၃)
လူေတြကအရမ္းမိုက္မဲၾကတာပဲ
ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ ကိုယ္တို႔လည္း
မိုက္မဲခဲ့ေကာင္း
မိုက္မဲခဲ့ၾကမွာပါပဲ
ညီမေလးကို
ရိုးသားျခင္းရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးတစ္ခုလို႔ပဲ
ေပြ႔ပိုက္ထားမိတယ္
ညီမေလး
ကိုယ့္ကမၻာ
ကိုယ့္အရပ္ေဒသမွာ
ညီမေလးရွိတယ္ဆိုတဲ့
အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင့္
အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲေတြႏႊဲရတာ
မေမာမပန္းပဲ
ညီမေလးေရ
ငါတို႔ေတြ
ေတာင္အရပ္က စကားေျပာလို႔ အဆင္မေျပနိုင္တဲ့အခါ
ေျမာက္အရပ္ကေန
လွည့္ၿပီး စကားေျပာၾကမယ္ေလ
အခ်ိန္မေရြးျပန္ဆုတ္ခြါနိုင္ေပမယ့္
ညီမေလးေၾကာင့္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔
မစဥ္းစားေတာ့ဘူး
သီခ်င္းေလးေတြဆိုရင္း
ပံုျပင္ေလးေတြေျပာရင္း
ရင္ဆိုင္ၾကတာေပါ့
သြားရေတာ့မယ္
ညီမေလးေရလို႔
အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေတြ
တစ္ေန႔ေန႔မွာ
ျမည္လာခဲ့ရင္
ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲမွာ
ရဲ၀ံ့စြာ စေတးခံေတာ္လွန္ၾကမယ္
ဒီမွာ
ညီမေလး လူေတြကအရမ္းရက္စက္ၾကသလိုမ်ိဳး
ကိုယ္တို႔ကလည္း
ကိုယ္တို႔တေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းမွာ
တျခားသူေတြအားလံုးကို
ရက္စက္ပစ္ရလိမ့္မယ္
မယံုနိုင္စရာပါပဲ
အသက္ရဲ႕ လိႈင္းခတ္သံ
နွလံုးအိမ္မွာ
ရိုက္ခတ္တိုင္း တစ္ရက္ျခင္းစီဟာ
လြမ္းစိတ္ေတြ
စိမ့္၀င္က်စ္လစ္လို႔ေပါ့
ရာဇ၀င္ကိုေရးရေတာ့မယ္
ညီမေလးေရ
ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းသံအဆက္ဆက္မွာ
ကိုယ္တို႔တာ၀န္
ကိုယ္တို႔ေက်ပြန္ၾကရမယ္
ဘယ္ေတာ့မဆို
ရယ္ေမာတတ္ပါေစ ညီမေလး
ဘယ္ေတာ့မဆို
အဓိကက်တာကို ဖမ္းဆုပ္တတ္ပါေစ ညီမေလး
အခ်ိန္တိုင္းမွာ
ညီမေလးဟာ လက္ယဥ္ၿပီးသား
ဓါးသမားတစ္ေယာက္ပံုစံ
ျဖစ္ေနရမယ္
ခဲလံုးေလးေတြ
ေရထဲကို ပစ္ေပါက္ၾကည့္တိုင္း
မုန္းတီးရတဲ့
ကမၻာေျမကို ပစ္မွတ္ထားတယ္လို႔ ခံစားပါ
ဘာကိုမွ
ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔ ညီမေလး
ေႏြးေထြးပါ
လက္မခံပါနဲ႔
မိရိုးဖလာယံုၾကည္မႈေတြအကုန္လံုး
စြန္႔ပစ္လိုက္စမ္း
ကိုယ္တို႔က
ကိုယ္တို႔အျဖစ္နဲ႔ ရွင္သန္ေနမွာပါပဲ
ေျမစမ္းခရမ္းလည္းပ်ိဳးၾကရင္း
က်ည္အိမ္ေတြလည္းေဆးေၾကာရင္း
နဲနဲေလးေတာင္
ဓမၼမဆန္တဲ့ သူေတာ္စင္ေတြကို
အဓမၼဆန္ဆန္
အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းပစ္ရမယ္
မင္းက
နူးညံ့ညင္သာၿပီးသားပါ ညီမေလး
(၄)
တစ္ေယာက္မရွိတဲ့
တစ္ေယာက္ကမၻာဟာ
အျမဲတမ္းနိုင္ထက္စီးနင္းခံေနရမွာပဲ
ခုေတာ့
ညီမေလးလည္း ရင့္မာသင့္သေလာက္
ရင့္မာတတ္ခဲ့ၿပီေလ
ကိုယ္ေပ်ာ္တယ္
အျမဲတမ္းၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရမွာထက္စာရင္
ယဥ္ေက်းနူးညံ့စြာ
ပုန္ကန္ၾကမ္းတမ္းျပေနရတာကမွ
မင္းရယ္ကိုယ္ရယ္ကို
လွပေစလိမ့္ဦးမယ္
အျမဲလိုလိုၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္တတ္တဲ့
၀န္းက်င္တခြင္ကို
တန္ျပန္ထိုးခုတ္နိုင္ဖို႔
ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းနဲ႔
အနီးစပ္ဆံုးဓါးေရးေတြကို
ညီမေလးကို
သင္ေပးရဦးမယ္
ဘယ္ေတာ့မဆို
ကိုယ့္တာကိုယ္လံုပါေစညီမေလး
ကိုယ္အရခ်င္ဆံုးမဲတစ္မဲဟာ
ညီမေလးရဲ႕
လက္ခုပ္သံေတြပဲ
ရက္စက္တတ္တဲ့ေလာကႀကီးဟာ
ရက္စက္ျခင္းအသစ္ေတြ
ေမြးဖြါးလာေလ
ငါတို႔က
တံု႔ျပန္ျခင္းေတြ ျပန္ေမြးဖြါးေလနဲ႔
ရန္ကို
ရန္ျခင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္တံု႔ျပန္ၾကရင္း
ငါတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို သံသရာလည္ပတ္ေစရမယ္
ခံစားခ်က္ေတြျပင္းထန္တိုင္း
မ်က္နွာမွာ
ထုတ္မျပမိေစနဲ႔
ညီမေလး
ေကာက္က်စ္ျခင္းကို
သင္ေပးတာမဟုတ္ေပမယ့္
ေကာက္က်စ္ေလ့ရွိတဲ့လူေတြၾကားမွာ
ေကာက္က်စ္ျခင္းအတတ္ကို
ယဥ္ပါးတတ္ေျမာက္ထားဖို႔လိုတယ္
စြန္႔ပစ္ခံရျခင္းမွာ
ကိုယ္တို႔အားလံုး
ေနသားတက်ျဖစ္သြားဖို႔ပဲ
ဆုေတာင္းတယ္
ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာ
ဆူးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေဆာက္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
တိုက္စားခံနိုင္ေလ
တန္ဖိုးတက္ေလပဲ
အစြန္းေရာက္ျခင္းကို
မနွစ္သက္ေပမယ့္
ထိခိုက္နာက်င္ဖန္မ်ားလာရင္
အစြန္းေရာက္သထက္ေရာက္ဖို႔
ျဖစ္လာေလေလပဲ
ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့
ေသြးေဟာင္းေတြကို
ဘယ္လိုအမွန္တရားမ်ိဳးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
ေဖာက္ထုတ္ပစ္ရမယ္
စိတ္ဓါတ္ကအေရးႀကီးသတဲ့
ကိုယ္တို႔စိတ္ဓါတ္ကို
ကိုယ္တုိ႔ဘယ္လို
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုမလဲ
ျပန္ေျပာခြင့္မရွိတဲ့
လွည့္ဖ်ားခံခဲ့ရသမွ်
ဒဏ္ရာေတြကို
ပြတ္သပ္ယုယေနရတာကိုပဲ
သည္းခံတယ္ ေျပာမလား
ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ခံရတဲ့အခါ
နာက်င္သက္သာေအာင္
ျပန္ခုခံမိတာကိုပဲ
ရိုင္းစိုင္းတယ္ေျပာမလား
လူေတြက
အဲ့ဒီ့ေလာက္ ရက္စက္ျပေနမွေတာ့
ကိုယ္တို႔ကၿငိမ္ခံရင္း
တရားေဒသနာေတြကို ေခါင္းထဲထည့္ေနရဦးမလား
ေရြးခ်ယ္ဖို႔ရွိတယ္
ငါတို႔အသိတရားမွာ
ငါတို႔ထိခိုက္ေနရသမွ် ကာ လပတ္လံုး
ေသြးအျမန္တိတ္ေအာင္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ေဆးေပးမီးယူလုပ္ၾကဖို႔ပဲ
ငါတို႔ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ အၿငိဳးအေတးမွာ
သက္ရွိမဟုတ္တဲ့
ညေနခင္းကိုေတာင္
နီေစြးလြင့္က်သြားေစရမယ္
(၅)
ေနာက္ဆံုးဆိုတာ
ရထားေတြေရာက္မလာနိုင္တဲ့
ဘူတာပ်က္တစ္ခုထဲက
သံေခ်းေတြလိုပဲ
ဘာမွ
သံုးရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး
တစ္ခုခုကေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ ကြဲေၾက
လြင့္စင္ရလိမ့္မယ္
ထင္တယ္
လေရာက္အဆုပ္လိုက္ပြင့္ေနတဲ့
ညေအာက္မွာ
ပေရာမီးသီးယပ္(စ္)ပံုျပင္ေလး
ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္
ဒီနွစ္တန္ေဆာင္တိုင္ကို
ကိုယ္မပိုင္နိုင္ခဲ့ဘူး
အမွန္တရားရဲ႕ ေဒါက္တိုင္တစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္
ဘ၀ကိုပံုေဖာ္ထားရင္း
မေရရာတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္
ညီမေလးကို
ေျဖသိမ့္ေပးရဦးေတာ့မယ္
ခင္၀မ္းရဲ႕ 'ျပည္မွာေဆာင္း'ကို တိုးတိုးေလး
ျပန္ညည္းမိခ်ိန္မွာ
ဒီဘက္ေခတ္ေဆာင္းေတြဟာ
ကိုယ္တို႔ကို
မႈန္၀ါးသထက္မႈန္၀ါးလာေစေနပါလား ေတြးမိတယ္
စိတ္မေကာင္းစရာေတြကို
စီးကရက္ေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္သလိုမ်ိဳး
ညီမေလးကလည္း
စာေတြက်က္ရင္း ေျဖေဖ်ာက္နိုင္ပါေစ
ႀကိဳးစားပါ
ညီမေလး
ျဖစ္နိုင္ရင္
ဆုေတာင္းျခင္းအလုပ္ကို ေမ့ပစ္လိုက္ပါ
ငါတို႔
ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ ေမတၱာတရားဆိုတာ ယံုတမ္းပဲ
လိပ္ဥ၀ွက္တမ္းကစားၾကသလိုေပါ့
ကေလးေတြရဲ႕ ေဆာ့ကစားသံေတြေတာင္
အေရာင္ေတြစြန္းေနၿပီပဲ
ေလွ်ာ္ဖြပ္မေနနဲ႔ေတာ့
ညီမေလး
ကိုယ္တို႔လည္း
ကိုယ္တို႔ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္
စြန္းထင္းေပက်ံခဲ့ၾကတာပဲေလ
အရူးေတြက
အလံအသစ္ေျပာင္းခ်ိန္
ကိုယ္တို႔ကေတာ့
ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ အားႀကိဳးမာန္တက္
တိုက္ခိုက္ေနပံုပါတဲ့
အလံေလးကိုပဲ ဆက္ၿပီး ကိုင္စြဲၾကမယ္
ညီမေလးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းထိေရာက္ေအာင္
ပို႔လိုက္နိုင္ၿပီဆိုရင္
ဘယ္လိုလူကမွ ဒုကၡလာေပးနိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးဆီ
ရန္သူေတြပစ္ခတ္လိုက္တဲ့ မီးက်ည္ေတြက
သူတို႔ရဲ႕ တပ္စခန္းေတြကိုပဲ ထိမွန္ေစလိမ့္မယ္
(၆)
ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းေတြ
ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ခဲ့ေပမယ့္
ေငြ႔ေငြ႔ကေလး
ရုန္းကန္ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ နီးကပ္ေနပါေစ
ေ၀းကြာျခင္းကို
ဘယ္သူမွ တားလို႔ဆီးလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး ညီမေလး
အခြင့္အေရးဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ေျပာေျပာ
ကိုယ္တို႔တေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ျဖဴစင္မွာျဖစ္သလို
က်ဆံုးခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း
သန္႔ရွင္းေနမွာပဲ
ပုန္ကန္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီစမ္းပါေစ
ကိုယ္တို႔ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ၀န္းက်င္တခြင္ကို ကိုယ္တို႔
အလြယ္တကူ
အညံ့ မခံခဲ့ၾကဘူးဆိုတာ
ညီမေလး
ဂုဏ္ယူေနရမယ္။ ။
ေရႊ ၾကယ္ မိုး
No comments:
Post a Comment